เมื่อวันเสาร์ที่ 30 ที่ผ่านมาผมได้มีโอกาสไปศึกษาดูงานระบบการเรียนการสอนของฉื้อจี้ หลังจากห่างหายไปนานมาก ทำให้ตัวผมเข้าใจอะไรมากขึ้น แท้จริงความสุขไม่ใช่การวิ่งหาแต่มันอยู่ที่ตัวเราเองต่างหาก
ผมไปดูงานที่โรงเรียนแห่งหนึ่งที่อำเภอฝาง จังหวัดเชียงใหม่ โรงเรียนนี้มีโครงสร้างมาจากไต้หวั่นทุกอย่างถูกจำลองแบบโรงเรนฉื้อจี้ที่ไต้หวั่น สิ่งที่แตกต่างจากโรงเรียนที่อื่นๆ ก็คือเขามีวิธีการเรียนรู้เพื่อสอนคนให้มีคุณธรรม จริยธรรมในการสร้างคน บนพื้นที่ทั้งหมด 125 ไร่ มีนัำกเรียนทั้งหมดประมาณ 650 คน ครูและบุคลากร 80 คน
จากการเดินดูสภาพโดยรอบของโรงเรียนแห่งนี้พบว่า เขามีรูปแบบการเรียนการสอนที่น่าสนใจมาก เรียก
ได้ว่าเป็นการสร้างคนที่มีคุณภาพ และเห็นคุณค่าในการสร้างความดีไปในตัวเองเพื่อที่จะช่วยเหลือผู้อื่นในระยะยาว
เด็กนักเรียนที่นี้ให้ความสำคัญกับการให้ และการแสดงความเคารพกับผู้คน ไม่ว่าจะเป็นครู อาจารย์ พ่อ แม่ เจ้าหน้าที่บุคคล รวมถึงมารยาททางสังคม เช่น
1.ไม่กินข้าวเสียงดังหรือพูดคุยระหว่างกินข้าว
2. ไม่กินของจุกจิ๊กที่ไม่มีประโยชน์
3. ไม่ให้เด้กเดินไปด้วยกินไปด้วย
4.สอนให้เด็กรู้จักการออม และการแยกขยะ
5.สอนวิชาทำมาหากินเลี้ยงชีพ
6.สอนในเรื่องทำงานจิตอาสาในวันหยุดเพื่อช่วยเหลือสังคม
7.สอนให้เด็กมีระเบียบวินัย การอยู่ร่วมกับผู้อื่น
8.สอนในเรื่องการอ่าน โดยปลูกฝังให้เด็กอ่านหนังสือที่ตนเองสนใจทุกเช้าก่อนทำกิจกรรมหน้าเสาธง
9.มารยาทการถอดรองเท้าจะหันหน้าออกเพื่อเป็นการให้เกียรติ
รูปแบบการคัดเลือกเด็กที่นี้น่าสนใจมาก กล่าวคือ จะให้ผู้ปกครองเป็นผู้มีส่วนร่วมในการสอบคัดเลือกเด็กด้วยเพื่อให้เด็ก ผู้ปกครอง ครูได้มีส่วนร่วมในการสร้างเด็กให้เป็นเด็กที่ดีมีคุณธรรมในอนาตค
ที่โรงเรียนแห่งนี้เรียกฝ่ายปกครองว่า ฝ่ายพัฒนาคุณภาพชีวิตเนื่องจากมีหอพักนักเรียนด้วยฝ่ายปกครองต้องดูแลสารทุกข์ของเด็กในเรื่อง ทั้งการกิน การนอน การอยู่จากการไปดูงานครั้งทำให้ผมได้เห็นอะไรบางอย่างที่รู้ได้เลยว่าการปลูกฝังตั้งแต่เด็ก สร้างรากฐานให้มั่นคง ในอนาคตผมเชื่อมั่นว่าประเทศชาติย่อมเจริญรุดหน้าไม่แพ้ชาติใดในโลกแน่นอนครับ
