นี่ก็ผ่านไป 1 เดือนแล้วครับ สำหรับการจากไปแบบไม่มีวันกลับของคุณแม่ผม บางทีมันก็บอกไม่ถูกเหมือนกันนะครับว่าชีวิตผมมันจะพาผมไปยังจุดไหนกันแน่ ความหวัง ความฝัน และความตั้งใจที่ต้องการจะทำเพื่อใครสักคน ในขณะที่คนๆ นั้นไม่ได้อยู่บนโลกใบนี้แล้ว
ผมอยากจะบอกว่าทุกวินาทีผมยังคงคิดถึงคนๆนั้นมากๆ และมีเรื่องสำคัญที่อยากบอกกับเขา ผมจะเป็นคนดีครับ จะตั้งใจทำทุกอย่างตามเป้าหมายที่ตัวเราเองได้ตั้งเอาไว้ อย่างน้อยก็ให้ท่านได้ภูมิใจในตัวผม ขอบคุณมากครับที่ทำให้ผมเกิดมาบนโลกใบนี้
บางทีชีวิตเราก็เอาแต่กลัวจนบางทีเราก็แทบจะไม่เหลืออะไรหรือไม่กล้าที่จะออกไปเสี่ยงกับอะไรได้อีกเลย ความกลัวไม่ได้ทำอะไรให้ดีขึ้นเลยมีแต่จะกัดกินวิญญานเราไปทีละน้อย สำหรับผมคือการทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุด เลือกเดินตามความใฝ่ฝันของตัวเอง
ความฝัน คือ สิ่งเดียวที่หล่อเลี้ยงวิญญานและทำให้เราอยากจะก้าวออกไปข้างหน้าได้ ชีวิตเราต่อแต่นี้ผมไม่ได้ตัวคนเดียว เป้าหมายของผมก็คือ การทำเพื่อคนอื่น ครอบครัว ญาติพี่น้อง และสังคมผมขอสัญญาว่าผมจะเปลี่ยนแปลงตัวเองให้ดีขึ้น จะไม่ย่อท้อและเดินหน้าอย่างไม่ลดละ รอผมหน่อยนะครับคุณสำเร็จ ไม่นานเราจะได้ร่วมทางกันอย่างแน่นอน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น