การคาดหวัง ก็ไม่ต่างอะไรจากการยืมจมูกคนอื่นในการหายใจ ถ้าอยากยืนด้วยขาของตัวเราเองจริง ๆ เราต้องหยุดพึ่งพาคนอื่น และใช้ควมสามารถที่มีของเราอย่างเต็มที่ ผมคนหนึ่งนะครับที่เชื่อว่าความสามารถที่จะพัฒนาและต่อยอดฝึกฝนกัน ระหว่างคนที่เก่งที่สุด กับ คนที่ลงมือทำอย่างสม่ำเสมอ ผมเลือกแบบนะครับ เพราะเขาคือคนที่ใช่สำหรับผม
โลกเรานี่ก็แปลกนะครับ ชอบวัดความสำเร็จหรือความสามารถจากอันดับ หรือจากสิ่งภายนอกที่ผู้คนเขาตัดสินให้ แต่แท้ที่จริงเราต้องดูจากเนื้อแท้ต่างหาก เราถึงจะเข้าใจในความสามารถและความแตกต่างของบุคคลนั้น ๆ สังคมไทยเราถูกเลี้ยงดูมาแบบ เด็กต้องเคารพผู้ใหญ่ ซึ่งนั้นถือเป็นเรื่องที่ดีนะครับ แต่ในยุคปัจจุบัน ผู้ใหญ่บางท่านกลับเป็นเเบบอย่างที่ไม่น่าเคารพให้กับเด็ก นอกจากเด็กจะหมดความศรัทธาแล้ว ยังมองว่าการทำเรื่องแบบนี้ไม่น่าเสียหายอะไร ขนาดตัวผู้ใหญ่เองยังทำได้
บางทีพูดแล้วเครียดและน่าใจหายนะครับ ไม่รู้อนาคตเด็กไทยจะเป็นอย่างไรกันต่อไป ผมก็ไม่เข้าใจนะครับ ตกลงคนไทยรักกันจริง ๆ หรือเปล่า ยิ่งไปดูในโลกอินเตอร์หากคุณไปอ่านคอมเมนต์ของคนต่างชาติ ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตามแต่ เขาจะรักชาติและรักคนของประเทศเขามาก ผิดกันกับพี่ไทยเรา ถ้าประสบสำเร็จจะยกยอจนเกินหน้าเกินตา แต่ถ้าล้มเหลวมาซ้ำเติมจนแทบจะไม่มีที่ยืน
ผมลองมาวิเคราะห์สาเหตุนี้ดูนะครับว่าเป็นเพราะอะไร อะไรคือสาเหตุที่เป็นแบบนั้น แน่นอนครับว่า ระบบการปกครองนั้นเอง เรามีความเป็นประชาธิปไตยอยู่ไม่น้อย แต่ในขณะเดียวกันด้วยเพราะคนไทย เป็นคนง่าย ๆ นิสัยการให้อภัยจึงเป็นเรื่องที่เห็นได้ทั่วไปในสังคมบ้านเรา ต่างชาติอาจมองเป็นเรื่องมหัศจรรย์แต่ไทยเรามันคือเรื่องปกติ และไอ้เพราะที่อะไร ๆ ก็ได้นี่แหละครับ จึงทำให้คนไทยขาดความอดทน และไม่ชอบความลำบากมากมายนัก เพราะคิดว่าไม่เป็นไรเดี๋ยวเริ่มใหม่ได้ มันก็เป็นแบบนี้กันไป
บางทีการไม่จริงจังกับอะไรเลย แม้กระทั่งการใช้ชีวิต ไม่ยอมแก้ไขข้อบกพร่องของตัวเอง หรืออุดรูรั่วตั้งแต่แรก ในท้ายที่สุดปัญหาก็บานปลายไปเป็นเรื่องใหญ่จนได้ หาแก้ไขจุดเหล่านี้ได้ คนไทยนะครับจะเป็นชาติที่เก่งไม่น้อยหน้าใครเลย ด้วยเพราะเรามีสิ่งหนึ่งที่เหนือกว่าชาติอื่น "นั่นก็คือ หัวใจของนักการฑูต" ใช่ครับเรื่องการเจรจาในเรื่องผลประโยชน์อะไร เราเก่งมากไม่แพ้ใครเลย เพียงแต่บางทีอาจใช้ไม่ถูกต้องจากกลุ่มคนบางพวกแค่นั้นเอง
สังคมไทยยุคใหม่ เราควรปูพื้นฐานเด็กๆ ตั้งแต่วันนี้เลยนะครับ ไม่ว่าจะเรื่องการศึกษา ระเบียบวินัย ความตรงต่อเวลา ฝึกจนเป็นนิสัย ยังไงผมก็รักประเทศนะครับ ผมภูมิใจที่ได้เกิดบนแผ่นดิน แผ่นดินที่บางทีมันก็มีเรื่องวุ่นวายเข้ามาตลอด แต่ก็ทำให้เราผ่านไปได้ และเเข็งแกร่งมากขึ้นกว่าเดิม ทั้งที่ในสายตาของเพื่อนบ้าน มองเราว่าแย่ลงแต่ในความจริง ผมว่า...มันดีขึ้นกว่าเดิมด้วยซ้ำถ้าเทียบกับหลายๆปีที่ผ่านมา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น