โลกของความจริงทถูกสอนมานานแสนนานก็คือ "ตนเป็นพึ่งแห่งตน" เราไม่สามารถไปคาดหวังจากคนอื่นได้ทั้งหมดหรอกครับ เส้นทางของชีวิตหากคุณต้องการที่จะประสบความสำเร็จ คุณต้องหยุดพึ่งพาคนอื่น มันเป็นไปไม่ได้หรอกถ้าหากคุณจะยืมจมูกคนอื่นหายใจ แล้วคาดหวังกับผลลัพธ์และประสบความสำเร็จ คนเราต่อให้ไม่เก่งหรือเชี่ยวชาญในเรื่องนั้นจริง ๆ แต่ถ้าหากฝึกฝนและไม่ลดละต่อความพยายาม ก็ย่อมที่จะประสบความสำเร็จได้อย่างแน่นอน
ปัญหาหนึ่งของคนไทยที่ผมคิดว่าเจอบ่อยก็คือ คนไทยเป็นคนที่ได้รับมากจนเกินไป พอตัวเองไม่ได้ก็รู้สึกว่าเขาไม่มีน้ำใจต่อเรา กลายเป็นว่าผู้ให้นั้นแหละเป็นผู้ผิดไปซะงั้น ทั้งที่ในความเป็นจริง ตัวคุณเองต้องหยุดพึ่งพาความช่วยเหลือจากคนอื่น ที่เขาช่วยเหลือคุณนั้นเพราะเห็นว่าตัวเขาก็อยู่ในสถานะการณ์ที่สามารถจะช่วยเหลือคุณได้ แต่ไม่ได้ตลอดไปหรอกครับ เพราะในความเป็นจริงคุณเท่านั้น ที่จะต้องเดินหน้าด้วยตัวของคุณเอง
การทำงาน หรือการใช้ชีวิตประจำวัน เราต้องแยกให้ออกว่า อะไรคือข้อดี ข้อเสีย จุดบกพร่องที่จะต้องปรับปรุงให้ดีขึ้น มองและเข้าใจอย่างไม่มีอคติ รู้จักเป็นผู้ฟังที่ดี เรียนรู้จากความผิดพลาดและก้าวไปข้างหน้า บางทีสิ่งที่คุณคิดมันอาจไม่ใช่สิ่งที่คุณคาดหวังไปซะทุกอย่าง เพราะในความเป็นจริง โลกนี้ไม่มีอะไรแน่นอนอยู่แล้ว เพราะฉะนั้นจงอย่าเปรียบเทียบวันนี้ของคุณกับผู้อื่น เพราะมันต่างกัน วันนี้คุณอาจจะยังไม่ดีพอ ไม่เก่งพอแต่ผมมั่นใจได้ครับว่า อีกไม่เกิน 10 ปี 20 ปีต่อจากนี้ไป คุณต้องเหนือกว่าอย่างแน่นอน ถ้าคุณยังทำมันแบบไม่ลดละ
บางทีพูดไปมันก็เหลือเชื่อนะครับ อย่างตัวผมเริ่มแรกการเขียน ผมแทบไม่มีความรู้อะไรเลย ใช้อินเตอร์ยังไม่ค่อยเก่ง ทำอะไรไม่เป็นสักอย่าง แต่ผมก็รู้ว่าทำได้ดีขึ้นกว่าเมื่อ 5 ปีก่อนมาก เนื้อหาและวิธีเขียนในช่วงแรกอาจดูฝืดและไม่เป็นแนวทางที่ชัดเจน จนมาทุกวันนี้ก็เริ่มจับทางได้บ้างแล้ว มีแนวทางของตัวเอง สิ่งสำคัญของงานไม่ว่าจะอาชีพไหนก็ตามนะครับ ข้อสำคัญที่สุดคือ คุณต้องตั้งใจทำมันอย่างที่สุด อย่าละความพยายาม ไม่ต้องไปสนใจใครจะว่าหรือพูดอะไรยังไง เพราะคนที่ตัดสินคุณได้ก็คือตัวคุณเอง หากเราไม่ได้เป็นอย่างที่เขาว่า เราก็ไม่จำเป็นต้องเดือนร้อน
การสร้างทัศนคติที่ดีต่อตัวเอง เป็นเรื่องที่จำเป็นมากต่อการจะประสบความสำเร็จกับอะไรสักเรื่องในชีวิต เพราะในความเป็นจริงเราต้องยอมรับก่อนว่า ไม่มีความสำเร็จหรือสูตรที่มันตายตัว ทุกคนล้วนมีประสบการณ์ชีวิตที่แตกต่างกันออกไป ความสำเร็จจึงเป็นปัจจัยที่เกี่ยวข้องเข้ามามีส่วนเป็นอย่างมาก ข้อแนะนำสำหรับผมก็คือ จงทำตัวเองให้อยู่กับปัจจุบัน ฝึกฝนพัฒนาตัวเองอยู่เรื่อย ๆ ไม่ว่าตอนนี้คุณจะยังอยู่ในสถานการณ์อย่างไรก็ตามแต่ ทุกที่ล้วนมีโอกาสถ้าคุณใช้ปัญญาในการมองเห็น และแก้ปัญหาจนเป็นนิสัย คนเก่งคือคนที่อยู่เป็น รู้จักประเมินสถานการณ์และแก้ไขปัญหาได้ ไม่กลัวปัญหาแต่สนุกกับทุกสิ่งที่เข้ามาในชีวิต แบบนี้จะไม่ให้เก่งได้ยังไงละครับ
ทางข้างหน้าจะเป็นอย่างไรเราไม่อาจคาดเดาได้ สิ่งที่ดีที่สุด ก็คือ วันนี้ และปัจจุบันคุณต้องทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด ยิ่งคุณฝึกฝนได้มากเท่าไหร่คุณก็จะไปได้ไกลมากเท่านั้น ไม่ต้องคิดจะไปแข่งกับใคร แข่งกับตัวเองให้ได้ก่อน ถ้าเอาชนะใจตัวเองได้ ไม่ว่าจะเจออุปสรรค์ยากเย็นจะแค่ไหน คุณก็ต้องผ่านมันได้ มันคือกฎง่ายๆ ที่ได้ผลมาทุกยุคทุกสมัยครับลองเอาไปใช้ดู
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น