การพูดจาดูถูกคนอื่น หรือนินทาคนอื่นนั้น หาเป็นเรื่องที่ควรทำไม่ เพราะมันส่อถึงพฤติกรรมที่เราได้รับการอบรมมาไม่ดี และบ่งบอกถึงชาติตระกูลและความเป็นมาของเราด้วย อดีตเป็นอะไรนั่นยังไม่สำคัญเท่ากับการวางตัวในปัจจุบัน
หลายท่านอาจสงสัยว่า ทำไมผมถึงมาเล่าถึงเรื่องนี้ ก็เพราะว่าเรื่องเหล่านี้เป็นเรื่องธรรมดาที่มนุษย์ส่วนใหญ่ชอบทำกัน ทั้งที่ในความเป็นจริงแล้ว...คนที่เอาปัญหามาเล่าให้เราฟัง ก็คือคนที่เขาไว้วางใจเรา และต้องการหาที่พูดคุยที่ระบาย แต่ถ้าเราเอาเรื่องของเขาไปพูดต่อ คนแบบนี้ไม่น่านับถือนะครับ เราควรสำเนียกตัวเองว่า ตัวเราก็ไม่ได้ดีไปกว่าเขาเพราะฉะนั้น ก็อย่าได้ไปตำหนิผู้อื่นเลย
การวางตัวที่ดี เป็นแบบอย่างที่ดีให้กับคนอื่น เขาจะเป็นอย่างไรก็ช่างเขา หน้าที่ของเราคือทำหน้าที่ของตัวเราเองให้ดีที่สุด โลกใบนี้บางทีเรามาหาความยุติธรรม บางทีอาจไม่มีอยู่บนโลกใบนี้ เราต้องรู้จักมองโลกตามความเป็นจริง และปล่อยวางกับชีวิต ใช้ชีวิตให้มันพอดี แล้วชีวิตคุณจะมีความสุข หลาย ๆ ท่านที่เป็นทุกข์ใจ นั้นเพราะเป็นคนไม่รู้จักปล่อยวาง แพ้ไม่เป็น คิดแต่อยากจะได้ อยากจะเอาชนะ เลยทำให้มีความคิดไปอิจฉาคนอื่น เวลาเห็นคนอื่นได้ดีกว่า ก็จะเป็นทุกข์เป็นร้อนอยู่ไม่สุข
บางทีก็อดขำกับบุคคลทั้งหลายเหล่านี้นะครับ เราเหมือนคนดูละคร แล้วต้องกลับมานั่งทบทวนตัวเองให้ดีว่า อะไรควรไม่ควร อย่าปล่อยให้ความอยากที่เกินพอดี มาทำลายชีวิตเราได้ คนที่รู้จักประมาณตนเอง เป็นคนที่น่าเคารพยกย่อง ไปที่ไหนผู้คนก็จะรัก และศรัทธาได้รับความนิยมชมชอบ
บัณฑิตผู้มีธรรมคือ บุคคลที่ควรสรรเสริญและคบค้าสมาคม ให้การสนับสนุนและดูแลพวกเขา พวกเขาเป็นกำลังสำคัญให้กับศาสนา และจะช่วยค้ำจุ้นศาสนาให้คงอยู่ไปอีกนาน โลกทุนนิยมทำให้คนใจบาปหยาบช้า เข้ามามีอิทธิพลและทำลายบุคคลเหล่านี้ไปเยอะมาก เป็นเรื่องน่าเศร้าแต่อย่าได้เสียใจไปครับ ธรรมมะจะชนะอรรถธรรมในที่สุด เมื่อกรรมมาให้ผลกับพวกเขา
จะว่าไปตัวผมก็มิอาจไปตัดสินใครได้ว่าเขาดีหรือเลว ทุกคนล้วนมีเหตุผลในการทำบางสิ่งบางอย่าง ด้วยเหตุผลที่แตกต่างกันไป ยังไงก็ขอให้ยึดมั่นในความดี และไม่ไปสร้างความเดือดร้อนให้กับใครนะครับ ผมขอให้ทุกคนประสบแต่โชคดีกันทั่วหน้า คิดทำอะไรก็ขอให้ได้ตามความตั้งใจนะครับ สำหรับคนมีธรรมและสัตบุรษทั้งหลาย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น