ช่วงใดที่ชีวิตเรารู้สึกว่าจิตใจเราไม่นิ่ง เรามักจะสับสน และมักจะโทษสิ่งต่าง ๆ รอบตัว หน้าที่สำคัญที่สุดก็คือ เราต้องนิ่งให้เป็น การแก้ปัญหาด้วยตัวของตัวเอง โลกนี้มีอะไรที่ซับซ้อนวุ่นวายมากพออยู่แล้ว การจัดสรรชีวิตและการลำดับความสำคัญในชีวิต จึงเป็นเรื่องที่เราควรใหัความสำคัญอย่างยิ่ง สิ่งที่สำคัญที่สุดในการวางแผนชีวิตของตัวเราเอง นั่นก็คือ เราต้องรู้จักตัวเราเองให้ดีก่อน เราเหมาะหรือไม่ มีสิ่งไหนที่เราจะปรับปรุงพัฒนาตัวเองได้อีกหรือไม่
ใจเราบางทีเราพูดไม่ได้ การพูดไปเยอะก็ทำลายทุกอย่างได้ ปัจจุบันมนุษย์มีความโกรธกันมากขึ้น ไม่รู้จักควบคุมอารมณ์ตัวเองให้ดี บางเรื่องก็ไม่รู้จักยับยั้งชั่งใจให้ดี สิ่งที่เราและท่านทั้งหลายควรมีก็คือ สติ อย่าเอาแต่ตัวเองเป็นจะใหญ่ จะคิดพูดอะไรให้นิ่ง ๆ เข้าไว้ ค่อย ๆ คิดและพิจารณาอย่าได้เร่งรีบ ใจร้อนจนเกินเหตุ บางทีอารมณ์อยู่เหนือเหตุผล สิ่งเหล่านี้ที่อาจทำลายมิตรภาพดี ๆ ได้เลย
เกิดเป็นคนเราควรมีธรรมะอยู่ในใจ ไม่หลงในกิเลส อันประกอบด้วย โลภ โกรธ หลง ให้มาก เพราะราคะทั้งหลายเหล่านี้ จะเป็นไฟที่เผาตัวเราเองได้ มนุษย์เรามักจะหัวร้อน บ่น นั่น โน่น นี่ โทษไปซะทุกอย่าง ว่าสิ่งนั้นสิ่งนี้ไม่ดีบ้าง แต่สิ่งที่เราลืมกลับมองย้อนมาก็คือ เราไม่เคยมองข้อเสียของตัวเอง เราเอาแต่คิดว่าตัวเราเองถูก ใครที่คิดต่างล้วนแล้วแต่เป็นฝ่ายผิดทั้งนั้น ในความเป็นจริงเหรียญมีสองด้านนะครับ จะคิดพิจารณาอะไร ต้องมองให้ถ่องแท้ก่อนจะตัดสินใจหรือวิพากวิจารณ์อะไรออกไป อย่าหลงยึดติดว่าสิ่งนั้น สิ่งนี้ ต้องเป็นอย่างนั้น อย่างนี่ในแบบที่มันควรจะเป็น อะไรใดๆในโลกใบนี้ล้วนแล้วแต่ไม่เที่ยง ไม่แน่นอน ทุกอย่างมีเกิดดับด้วยกันทั้งนั้น อย่าไปยึดมั่นถึอมั่นให้มาก อยู่บนโลกสมมตินี้อย่างมีสติ
ใครที่กำลังท้อ น้อยใจในวาสนา อย่าไปถอดใจไปนี่แหละคือความเป็นจริงของชีวิต ปล่อยให้ตัวเองได้อยู่ในสภาวะนี้ดูบ้าง เมื่อถึงเวลาที่เหมาะและเรามีความอดทนที่มากพอ ทุกอย่างมันก็จะผ่านด้วยดี ไม่มีใครจะไปรู้ได้ดีกว่าตัวเราเองได้หรอก ขอให้ทุกคนผ่านเรื่องราวร้าย ๆ ต่าง ๆไปด้วยดี แล้วประสบความสำเร็จกันทั่วหน้าทุกท่านครับ กำลังใจที่ดีที่สุดก็คือตัวเราเอง พึ่งเอาชนะทุกอย่างด้วยความดีและความไม่โกรธ แล้วโลกใบนี้จะน่าอยู่ยิ่งขึ้นไปอีก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น