ความรักก็เหมือนเงา บางทีเราพยายามจะตะครุบมันก็จะวิ่งหนีเราอยู่ตลอดเวลา ถ้าการรักใครสักคนแล้วชีวิตเราต้องเป็นทุกข์ ก็หันกลับมารักตัวเองจะดีกว่า เราไม่สามารถให้ใครมารักเราได้หรอกครับ มันก็ต้องเริ่มจากการที่เราต้องหันกลับมารักตัวเราเองให้ได้ก่อนนะครับ การกลับมาเป็นตัวเอง โฟกัสว่าอะไรคือสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิตของเรากันแน่ครอบครัว เพื่อน สังคมความเป็นอยู่ของเรา ถ้าเรามีสิ่งพวกนี้ที่มันดีอยู่แล้ว ก็รักษามันไว้ดีกว่าครับ การที่เราจะรักใครสักคนแล้วต้องทำให้เราสูญเสียความเป็นตัวเองนั้น ก็อย่าเลยครับ เอาเวลามาพัฒนาตัวเอง ทำตัวเองให้ดูดีแล้วให้โอกาสกับคนดี ๆ เข้ามาในชีวิตเราดีกว่า การวิ่งตามนั้นยิ่งวิ่ง ยิ่งเหนื่อย
บางทีการไปโฟกัสกับสิ่งที่เขาไม่ให้คุณค่ากับเรา ในท้ายที่สุดตัวเรานั้นแหละที่ได้รับความเจ็บปวด ใจแข็งนิดหนึ่งแล้วเดินออกมาจะดีกว่าครับ ไม่ใช่เพื่อใคร
เพื่อตัวคุณนั้นเอง
ลองออกไปพบเจอผู้คนใหม่ ๆ ใช้ชีวิตในแบบที่เราอยากลองออกไปใช้ชีวิตดู คิดถึงตอนที่เราเป็นเด็ก เป็นวัยรุ่น เรามีความสุขมากแค่ไหน กับการไม่คาดหวังอะไรกับคนอื่น สำหรับผมแล้ว ชีวิตนี้ผม่คงมอบให้กับพระธรรมะ ธรรมะโอสถนี้แหละครับที่ถือเป็นยาดีที่ช่วยให้ชีวิตมีแรงผลักดัน แล้วก้าวไปข้างหน้าได้ อยู่กับปัจจุบันให้ความรักและเมตตากับทุกคน บางทีก็ต้องรู้จักการนิ่งสงบ ทั้งทางกาย วาจา และใจ เพื่อรักษาสมดุลให้กับชีวิตของเรา
ชีวิตสมดุลดีอย่างไร เมื่อจิตเราสงบ จะทำให้เกิดสมาธิ เมื่อมีสมาธิก็จะเกิดปัญญาในการแก้ไข้ปัญหาต่าง ๆ ในชีวิต ไม่ว่าจะทุกเรื่อง ธรรมชาติของจิต ถ้าคุณไม่ฝึกฝนมันจะพาจิตใจคุณไปในทางที่ต่ำ และอาจทำให้เราหลงอยู่ในวงวนของความ โลภ โกรธ หลง สิ่งเหล่านี้ล้วนนำความทุกข์มาสู่ใจของมนุษย์เรา ถ้าเรามีสติอยู่ตลอดเวลาไม่ว่าจะนั่่ง นอน หรือทำกิจกรรมใด ๆ เราย่อมพบกับความสุขที่แท้จริง ทำอะไรก็ดีไปหมด ทุกอย่างสำเร็จได้ด้วยใจครับ
เขาไม่รักเราก็ออกมาเถอะครับ เป็นตัวของตัวเอง รักตัวเองเพราะชีวิตเรานั้นมีชีวิตเดียวอย่าปล่อยให้ตัวเองทุกข์ใจนานเลย ให้โอกาสกับตัวเองแล้วจะมีคนยื่นโอกาสให้กับเราเอง เมื่อไม่มีโอกาสก็สร้างมันขึ้นมาครับ โอกาสสร้างได้เสมอ ข้อสำคัญคือ คุณต้องเป็นผู้รู้จักให้ พลังอำนาจของการให้นั้นยิ่งใหญ่มากครับ ยิ่งให้ ยิ่งได้ ไม่เชื่อ ก็ลองให้ดูนะครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น