วันจันทร์ที่ 18 กันยายน พ.ศ. 2560

บทเรียนชีวิตจากสิ่งใกล้ตัว


เวลาผมว่างๆ  ตอนอยู่คนเดียว ผมชอบดูคลิปที่ You tuber คลิปซึ้งๆ  ผมยอมนะครับว่า คลิปส่วนใหญ่ที่ You tuber เอามาลงหรือรีวิว (เป็นคลิปวิดีโอคนไทยเยอะมาก) ตรงนี้ขอชื่นชมคนไทยเราจริงๆครับ

ตัวผมเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมชอบดูเรื่องเหล่านี้  แต่ที่แน่ๆ คลิปที่ทำให้ผมน้ำตาไหลได้ตลอด ได้แก่

-คลิปเกี่ยวกับครอบครับ  ได้แก่  พ่อ แม่ พี่ น้อง ลูก
-คลิปของพระเจ้าอยู่หัว

2 คลิปนี้เรียกน้ำตาผมได้ตลอดเลยครับ  ไม่รู้เป็นอะไร  บางทีชีวิตเราคนที่สำคัญจริงๆ ในชีวิตเราก็คงไม่พ้นเรื่องเหล่านี้จริงๆ  สิ่งที่เราหลงลืมไป  สิ่งที่เรามองข้าม  สิ่งที่เราทำเป็นไม่ใส่ใจแท้ที่จริงมันใกล้ตัวเรามากๆ  บางทีที่ท้อใจกับอะไรบางอย่าง เราต้องการพูดให้ใครฟัง  แต่น้อยนักที่จะเข้าใจเราได้จริงๆๆ  ผมไม่รู้หรอกว่ามันอาจไม่ใช่สิ่งที่ดีที่สุดหรอกนะครับ  แต่การได้เห็นได้ฟังสิ่งเหล่านี้ มันคลายความเศร้าใจเราไปมาก  (ไม่รู้ใครเป็นแบบผมบ้าง)

สิ่งที่เราพยายามตามหา ไข่วคว้าเพื่อมาเป็นของเรา  สิ่งที่อยู่ภายนอกที่เราคิดว่ามันจะสามารถเติมเต็มเราได้  บางทีอาจไม่ใช่ทั้งหมดก็ได้ครับ  ความสำเร็จทางโลกมันก็แค่หน้าที่หนึ่งที่มนุษย์เราพึ่งจะต้องทำ  ความรัก ความปรารถนาดี  และครอบครัวก็คือสิ่งสำคัญไม่แพ้กัน  ยิ่งโตขึ้นหัวใจเรายิ่งรู้สึกว่างเปล่าขึ้น  ต้องการหาอะไรมาเติมเต็มในชีวิตและจิตใจ  ไม่ใช่สิ่งของทางโลกแบบคนอื่นนะครับ  แต่เป็นความเต็มอิ่มทางใจ  ธรรมมะจึิงเป็นสิ่งที่หล่อเลี้ยงตัวผมเป็นอย่างดี

ธรรมมะสอนอะไรผมเหรอครับ

-สอนให้ผมรู้จักปล่อยวางกับชีวิต  รอคอยโอกาสและจังหวะของชีวิต
-สอนให้ผมรู้จักอดทนกับบางเรื่อง
-สอนให้ผมใจเย็นลงมองทุกอย่างให้ตรงกับความเป็นจริง
-สอนให้ผมเห็นสัจจธรรมของชีวิต อันได้แก่  การเกิด แก่ เจ็บ และก็ตาย

ไม่ใช่ว่าเราปล่อยวางทุกอย่างนะครับ  แต่มันคือหน้าที่หนึ่งของมนุษย์ที่พึ่งกระทำความดีให้มากๆ  บุคคลหากปราศจาก เครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจ  ก็เหมือนเรือที่ขาดหางเสือ  ล่องลอยไปอย่างไร้ทิศทาง  ในที่สุดก็จะหลงทางเอาได้  ใช่อยู่ครับว่าเราไม่อาจทำนายอนาคตเราได้  แต่สิ่งที่เราทำได้อย่างแน่นอน นั่นก็คือ  การเป็นคนดี  และยึดมั่นแต่การทำความดี  เพราะสิ่งผมเชื่อมั่นว่าจะทำให้เราได้รับแต่สิ่งดีๆ  และยกระดับจิตใจของเราให้สูงขึ้น  เกิดเป็นคนควรตั้งหน้าทำความเพียรให้มากๆ หมั่นสะสมบุญบารมีไปทุกภพ ทุกชาติ  เมื่อถึงที่สุดแห่งธรรมแล้ว  คุณก็ไม่ต้องเวียนว่ายตายเกิดอีกนั่นคือที่สุดแห่งชีวิตจริงๆครับ

ไม่มีความคิดเห็น:

กล้าที่จะแตกต่างและเป็นตัวเอง

เรียกว่าห่างหายกันไปนานมากเลยครับ  ช่วงที่ไปพักกายพักจิตใจ  ทำให้เราสามารถแยกแยะได้ว่า  อะไรที่จำเป็นและสำคัญกับชีวิตของเรากันแน่   คนบางคนผ...