ผมหายไปเป็นเกือบอาทิตย์เพราะยุ่งอยู่กับเรื่องทางบ้าน ชีวิตช่วงนี้มันผ่านอะไรเยอะมาก ความทุกข์ใจและเรื่องร้ายที่เกิดขึ้น บางทีเพราะใจเรากลัวมันไปก่อนเลยทำให้เราเป็นทุกข์ไปหมด แท้ที่จริงสิ่งที่เราทำได้คือรอ และปล่อยวางกับมัน เรื่องบางเรื่องเราเข้าไปควบคุมหรือแก้ไขไม่ได้ก็ต้องปล่อยไป
เรื่องไหน ปัญหาไหนที่เราจัดการมันได้ก็ให้รีบจัดการไปเลยครับ ไม่ต้องรอ ยิ่งปล่อยไว้นานปัญหายิ่งเรื้อรังได้ ขอให้คุณใช้ความอดทน รอจังหวะเวลา อะไรที่มันเสียไปแล้ว ก็ปล่อยมันไปครับ บางทีคนที่อยู่ในใจเรา เขาก็ยังอยู่ในใจเราเสมอ สิ่งที่เราตอบแทนได้ก็คือ ทำหน้าที่ของเราให้มันดีที่สุด เป็นคนดีเพื่อตัวเราและเขา ชีวิตยังต้องเดินหน้าต่อไปครับ
ไม่สำคัญว่าคุณทำอะไรอยู่ แต่เเค่อยู่ว่าสิ่งที่เราทำ มันได้สร้างประโยชน์ให้กับใครบ้าง ทำแค่นี้เราก็สุขใจเป็นที่สุดแล้ว เวลาที่คุณคิดว่าตัวเองไม่เหลือใคร ลองนั่งทบทวนดีๆซิครับ คุณยังเหลือคนอีกมากมาย ที่คอยเป็นกำลังใจให้กับตัวคุณ อย่างน้อยก็ตัวเรานี่แหละ กำลังใจที่ดีที่สุดในโลก เมื่อเวลาผ่านไปอะไรๆ ก็บอกเราได้อย่างมากมาย ขอบคุณกาลเวลา ขอบคุณทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่านมา ขอบคุณพ่อแม่
ต่อแต่นี้ไม่ว่าผมจะเจอปัญหาอะไรที่มันยิ่งใหญ่แค่ไหน ผมก็เชื่อว่าผมรับมือกับมันได้ และผ่านมันไปได้เสมอเพราะผมฝึกฝนมาอย่างดีแล้ว ไม่ว่าคุณจะเป็นใคร ทำอะไรอยู่ก็ขอให้เชื่อมั่นแบบที่ผมเชื่อนะครับ แล้วคุณจะผ่านมันไปได้อย่างดี เพราะคุณมีความเก่งอยู่ในตัวเองอยู่แล้ว วันนี้ผมก็ไม่มีอะไรมากแค่อยากเตือนสติท่านผู้อ่านว่า ชีวิตไม่มีอะไรมากไปกว่าความตาย จงทำทุกวันของคุณให้มันดีที่สุดครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น