ถ้ามันเป็นเช่นนั้นได้ ก็เท่ากับเราสามารถนำสิ่งนี้มาปรับใช้กับชีวิตประจำวัน และสิ่งที่เราชอบได้ละซิครับ มันจะวิเศษเป็นอย่างมากเลยครับ ถ้าเป็นไปได้ การเริ่มต้นทำอะไรใหม่ หรืออะไรที่เราไม่คุ้นเคย ในครั้งแรกมันจะมีความรู้สึกว่ายากเสมอ ๆ แต่พอผ่านจุดนี้ไปได้แล้วทุุกอย่างมันก็จะผ่านไปได้เอง บางครั้งนะครับ ผมก็มีความคิดนะครับว่า
ทำไมมนุษย์ต้องมีความรู้สึกเจ็บปวด กลัว เศร้า เหงา ดีใจ เสียใจ และก็ร้องไห้ สลับหมุนเวียนไปอย่างนี้ เราเลือกที่จะมีความสุขตลอดเวลาไม่ได้เหรอ ความคิดแบบเด็กๆ ที่มองโลกเต็มไปด้วยความสวยงาม แต่เมื่อโตขึ้นเราก็เริ่มได้เห็นได้เข้าใจความเป็นจริงของชีวิตที่มากขึ้น เลยทำให้รู้ว่าจังหวะชีวิตทุกอย่างมันเป็นเรื่องธรรมดาของมัน แค่เราจำเป็นต้องฝึกเรียนรู้ และรับรู้ตามความเป็นจริงในสภาวะนั้นให้ได้นั้นเอง
หลายปีมานี้ ผมเขียนบทความมาหลายบทความแล้ว สิ่งที่ผมได้รับจากมันก็คือ "ความทรงจำ" นั่นเอง สิ่งนี้มันช่างน่าวิเศษจริงๆ ครับ มันทำให้ผมความจำดีขึ้น และพัฒนาทักษะในการเขียนได้ดีขึ้น ในความเป็นจริง งานเขียนนี้มันใส่อะไรลงไปได้เยอะมาก ทั้งชีวิต จิตวิญญาน อารมณ์และความรู้สึกต่าง ๆ
ผมว่า..ไม่ว่าอะไรก็ตาม ถ้าเราเต็มที่กับมันทุกอย่างก็เป็นไปได้หมด บางทีข้อจำกัด หรือกำแพงที่เราสร้างมันขึ้นมา เพื่อล็อคจิตวิญญานของเราให้ไม่สามารถเป็นอิสระได้ เราควรปลดปล่อยวิญญานของเราให้มีอิสระ ทำตามหัวใจ ตามความต้องการของตัวเราเอง แค่ลองดูสักครั้ง ครั้งเดียวบางทีมันอาจเป็นจุดเปลี่ยนที่สำคัญให้กับชีวิตของคุณก็ได้นะครับ
ชีวิตคนเราในแต่ละวันล้วนมีเรื่องตลกมากมาย เราพบเจออะไรมากขึ้น ในขณะเดียวกันพอเรารู้อะไรมากขึ้นแทนที่เราจะเป็นคนที่กล้า เรากลับเต็มไปด้วยความหวาดกลัวมากขึ้น มันก็ตลกนะครับแต่มันคือเรื่องจริง วิธีที่ขจัดความกลัวได้ที่ดีที่สุดก็คือ "การลงมือทำ" มันในทันทีที่คุณกลัวเพียงแค่นี้คุณก็จะสามารถก้าวข้ามสิ่งเหล่านี้ไปได้
บทเรียนชีวิตของคนเราต่างได้สอน และทำหน้าที่เป็นอาจารย์ที่ดีที่สุดสำหรับเราแล้วละครับ เราเพียงแค่ทำหน้าที่เป็นลูกศิษย์ที่ดี ศึกษาและทำความเข้าใจกับสิ่งนั้น การที่มนุษย์เข้าถึงตัวเองมากที่สุด ก็เท่ากับเข้าถึงคนอื่นไปด้วย ไม่มีใครจะเห็นใจมนุษย์ได้ก่อน ถ้าตัวเขายังไม่รู้จักกฎกติกาในข้อนี้ ชีวิตก็มีกฎนะครับ คุณต้องเรียนรู้และเข้าใจกฎกติกาเหล่านี้ ไม่ว่าจะเป็นกติกาในการใช้ชีวิต กติกาในการอยู่ร่วมกับสังคม ถ้าเคารพกติกาและเล่นตามเกมส์ให้สุดความสามารถ ชีวิตคุณก็ประสบความสำเร็จอย่างแน่นอน
คนบางคนพยายามวิ่งหาสูตรลัด สูตรที่จะนำพาไปหาเส้นชัยหรือความสำเร็จ ทั้งที่ยังไม่รู้เป้าหมายและความต้องการที่แท้จริงในชีวิตของตัวเขาเองด้วยซ้ำ แบบนี้จะเรียกความสำเร็จได้ยังไง มันก็แค่การแข่งขันเท่านั้นเอง เมื่อเกมส์จบทุกอย่างก็จบ ชีวิตมันมีอะไรมากกว่าการแข่งขัน อย่าพยายามไปแข่งขันกับใคร ควรแข่งขันกับตัวเราเองให้ดีที่สุด แค่คุณดีขึ้นจากเดิมวันละ 1 % มันก็สุดยอดแล้วละครับ
บางทีผมก็อดนึกไม่ได้นะครับ ที่ผ่านมาเราเอาแต่นั่งกังวล กับเรื่องอะไรอยู่ก็ไม่รู้ ทั้งที่ไม่ได้ทำให้ชีวิตเราก้าวไปได้ข้างหน้าได้ดีสักหน่อย มันก็ย่ำอยู่ที่ เครียดไปก็เท่านั้น เส้นทางชีวิตอาจไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบกันทุกคน แต่มันสามารถจะพาเราไปหาจุดที่เหมาะสมได้ ด้วยพลังงานแห่งความคิด ความคิดจะเป็นตัวกำหนดพฤติกรรมและการกระทำของเรา เผื่อผลักดันให้เราก้าวไปข้างหน้าได้
หลายคนพลาดโอกาสดี ๆในชีวิต เพราะคอยเอาแต่ปิดกลั้นตัวเอง มองว่าตัวเองไม่มีความสามารถพอ ไม่ดีพอที่จะได้รับสิ่งดี ๆ เข้ามา เหนือสิ่งอื่นใดต้องเปิดใจให้ได้ก่อน คนเราถ้าเปิดใจแล้วอะไรก็พร้อมรับสิ่งใหม่ได้เสมอ และลดความกังวล ความกลัวไปได้อย่างมาก ทำตัวให้พร้อมรับกับสิ่งใหม่ๆ ได้เสมอ สนุกไปกับมัน ทำให้ดีที่สุดโดยไม่ต้องไปคาดหวังกับผลลัพธ์ให้มาก เพราะผมมั่นใจว่าถ้าเราทำเหตุดี ผลมันก็ต้องดีเสมอ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น