วันนี้ผมได้อ่านนิยายเรื่องหนึ่งจากพี่บอย ชอบมากเลยอยากเอามาเล่าให้เพื่อนๆฟัง เรื่องมีดังนี้ครับ สมศรีเป็นเด็กอีสานบ้านนอก ฐานะทางบ้านยากจนมาก ทุกวันแม่จะพาหาบตระกร้าเอาพริงแห้ง หน่อไม้ มะม่วงไปแลกข้าวในหมู่บ้านอื่น ช่วงชีวิตตอนนั้นลำบากมาก หาบไปร้องไปเพราะไม่มีเงินนั่งรถโดยสาร สมศรีไม่มีเพื่อนคบ แต่ละวันมีแต่วัวและควายเป็นเพื่อน โดนลูกพี่ลูกน้องแกล้งเอาเหาจากควายใส่หัวโดนรังแกในชั้นเรียน เพราะถูกด่าว่าโง่ ทึม หัวโต ตัวลีบ ฟันเหยินเป็นอีแก้วหน้าม้า หน้าตาอัปลักษณ์
สมศรีถูกผู้ชายหลอกตอนอายุ 16 เธอตั้งท้อง แต่ไม่เคยคิดที่จะทำแท้ง แฟนทิ้ง เคยคิดจะโดดให้รถทับตาย แต่คิดได้ว่าสงสารแม่และน้อง เลยตั้งใจเรียน กศน. จนจบ ม.ปลาย ช่วงเช้าถึงช่วงบ่าย เป็นครูพี่เลี้ยง ช่วงบ่ายถึงเย็น เป็นนางแจ๋ว ล้างถ้วยกาแฟ ล้างห้องน้ำให้กับออฟฟิศนายฝรั่ง บ่อยครั้งที่ต้องดื่มน้ำประปาต้ม ให้อิ่มท้องต้มข้าวใส่เกลือกินจะได้มีเรี่ยวแรงทำงาน เพื่อทุกคนที่คอยอยู่ต่างจังหวัด
มาดามฝรั่งเห็นแวว เพราะเธอฝึกพูดภาษาอังกฤษด้วยตนเอง ด้วยการไปยืมหนังสือเรียนภาษาอังกฤษและเทปนอนฟังทุกคืน มาดามเลยให้ออกจากงานครูพี่เลี้ยง จากนางแจ๋ว มาดามไว้ใจให้สมศรีเดินเอกสารและได้กู้ทุนจากบริษัท เรียนต่อปริญญาตรีที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ตอนสอบสัมภาษณ์ อาจารย์บอกว่า ไม่มี นศ. คนไหนในประวัติที่นี่ที่จบ กศน. มาแล้วจบต่อได้หรอก เลิกล้มความตั้งใจซะ สมศรีตอบว่า "ให้โอกาสหนูด้วยหนูจะทำให้ได้ค่ะ" สมศรีเรียนหนัง อ่านหนังสือหนักกว่าคนอื่น 10 เท่า และในที่สุดเธอก็จบถึง ป.โท ปัจจุบันเธอและลูกพำนักอยู่ที่ Hamburg เยอรมันนี เธอเป็นเจ้าของธุรกิจนำเข้า-ส่งออก และกำลังศึกษาต่อ ป.เอก ในอนาคตอันใกล้จะเปิดธุรกิจ Wellness ใน Hamburg
เห็นไหมครับ คุณคิดเหมือนผมไหมครัวดูเหมือนนิยายเชื่อได้ยาก จากเด็กบ้านนอกไม่มีข้าวจะกินจนเรียนจบ ป.โทและเป็นเจ้าของธุรกิจที่เยอรมันนี สิ่งที่ผมอยากจะบอกก็คือ
"มันไม่สำคัญเลยว่าคุณอยู่ที่จุดไหน"
"สิ่งที่สำคัญก็คือ คุณอยากจะไปที่จุดไหน"
คำถามคือ เรื่องราวพลิกชีวิตแบบนี้ ทำไมจะเป็นคุณอีกคนไม่ได้ละ คุณครับมาทำชีวิตของเราให้ยิ่งกว่านิยายจนต้องคนเอาไปสร้างนิยายแล้วบอกว่าสร้างจากเรื่องจริงกันดีกว่าครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น