คนเรามีข้อบกพร่องในตัวเองนั้นเป็นเรื่องธรรมดาอยู่แล้ว ไม่มีใครสมบูรณ์แบบหรอกครับ ชีวิตมนุษย์เราถูกสร้างขึ้นมาให้อยู่กับสังคมหมู่มาก ภายใต้กฎธรรมชาติเดียวกัน
กล่าวคือ เราต้องเวียนว่ายตายเกิดไปอย่างนี้ไม่รู้จักจบสิ้น
เราเห็นคนเสียใจร้องไห้กับการจากลา นักต่อนัก แต่มนุษย์เราก็ยังไม่คุ้นชินกับเรื่องนี้เลยทีเดียวครับ นั่นเพราะมนุษย์อ่อนไหวเกินกว่าจะยอมรับความจริงของกฎธรรมชาติข้อนี้ได้ อันทีจริงเรายังเป็นปถุชนย่อมเป็นของธรรมดาอยู่แล้ว นอกเสียจากว่าคุณจะเข้าถึงดวงตาแห่งธรรม
มนุษย์เราทุกคนต่างต้องการพาตัวเองไปยังจุดที่ดีที่สุดเสมอ นั่นเพราะเรายังอยู่บนโลกใบนี้อยู่ เราทุกข์กับเรื่องทางโลกมากเกินไป บางทีลองทำตัวเองให้เป็นคนเหนือโลกดูครับ ทำเหมือนกับว่าทุกสิ่งทุกอย่างมีเกิดขึ้น ตัั้งอยู่ และก็ดับไป เป็นของธรรมดาในท้ายที่สุดเราต้องคืนให้โลกแม้กระทั่งร่างกายและกระดูกของเรา ไม่สามารถเอาอะไรไปได้นอกจากวิญญาน บุญและบาปที่ติดตัวเราไป
ผมอยากจะบอกให้คุณได้รู้ไว้นะครับว่าการเดินทางตราบใดที่เรายังเวียนว่ายตายเกิด มันไม่สิ้นสุดหรอกนะครับ เราต้องวนเวียนอยู่แบบนี้ไปเรื่อยๆ ทางที่ดีที่สุดเราต้องหันเข้าสู่ภายใน ภายในนั่นแหละครับจะเป็นตัวบอกเราเองครับว่า ทุกอย่างมีการจบสิ้นมีเราหยุด อย่ารีบร้อน อย่าโลบจนเกินเหตุ คนที่มีความสุขที่สุดนั่นแหละ คือคนที่เกิดมาเเล้วใช้ชีวิตได้คุ้มค่ามากที่สุด ทรัพย์สินภายนอกแค่เลี้ยงกาย แต่ไม่ได้เลี้ยงใจหรือจิตวิญญานเราได้หรอกครับ ฉะนั้นจงเป็นคนที่มีคุณค่าน่ายกย่อง ทั้งภายในและภายนอก ตัวเรารู้ ผู้อื่นรู้ เทวดารู้ ทุกอย่างรู้
เราต้องเริ่มเรียนรู้จากข้อบกพร่องในตัวเราเองนี่แหละจะเป็นตัวบอกเรา ค่อยๆพัฒนาปรับปรุงแก้ไขตัวเราไปทีละจุด มันอาจจะไม่ได้ดีที่สุดนะครับแต่ผมก็มั่นใจได้ครับว่ามันพัฒนาได้ ทุกอย่างบนโลกใบนี้มันพัฒนาและต่อยอดได้เสมอ มองหาโอกาสโอกาสก็จะวิ่งหาครับ ขอให้คุณโชคดีตลอดไปครับ