วันจันทร์ที่ 25 มีนาคม พ.ศ. 2562

การท่องเที่ยวในประเทศไทย


เมื่อวันหยุดเสาร์ อาทิตย์ที่ผ่านมา  ผมไปพักผ่อนที่จังหวัดกระบี่  สถานที่ผมไปก็คือ  อ่าวนาง  สถานที่แห่งนี้เปลี่ยนแปลงไปอย่างมาก  จำนวนนักท่องเที่ยวร้อยละ 90 เป็นคนต่างชาติที่เข้ามาพักผ่อนบริเวณ อ่าวนางและหาดนพรัตน์ 

แล้วคนไทยไปไหนกันหมด  สถานที่ท่องเที่ยวแห่งนี้คนไทยไม่นิยมไปท่องเที่ยวกันหรือไงครับ  มีคำถามเกิดขึ้นกับผม จากการเข้าไปสำรวจและเข้าไปดูสภาพแวดล้อมบริเวณนั้น  ก็ทำให้ผมเข้าใจเลยว่า  ค่าครองชีพถือว่าสูงกว่าความเป็นจริงมาก   ลูกค้าส่วนใหญ่เป็นชาวจีนและชาวต่างชาติ  อาหารและที่พักส่วนใหญ่ก็ให้บริการสำหรับนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติ

มามองแบบนี้ผมก็สงสารคนไทยนะครับ  เป็นเจ้าของประเทศแต่แทบจะไม่ได้มีโอกาสไปท่องเที่ยว  หรือสัมผัสบรรยากาศแบบชายทะเล  ของอันดามันเลย  ส่วนใหญ่ที่มาพักก็จะอาศัยพักในตัวเมืองเป็นหลัก  ซึ่งค่าครองชีพก็จะถูกกว่ามาก  แต่ก็จะไม่ได้บรรยากาศชายทะเลในช่วงค่ำคืน  ผมยังอดคิดไม่ได้เลยว่า  ถ้านักท่องเที่ยวเหล่านี้หายไปจากจังหวัด  ชาวบ้านและผู้คนแถวนั้นจะเอารายได้มาจากไหน 

พวกเขาจะลำบากกันหรือไม่ในการใช้ชีวิต  หากขาดรายได้ของนักท่องเที่ยวเหล่านี้  การพึ่งพารายได้จากนักท่องเที่ยวอย่างเดียวนั้น  ถือว่าเป็นเรื่องที่ไม่ควรเป็นอย่างยิ่ง  ถ้าหากภาครัฐให้การสนับสนุนเข้าไปควบคุมราคา  ให้อยู่ในราคาที่ทุกคนสามารถเข้าถึงได้ไม่ว่าจะคนไทย  หรือคนต่างชาติ  ก็จะทำให้คนไทยหันมาท่องเที่ยวในประเทศไทยมากขึ้น  เพราะถ้าเทียบกับราคาค่าอาหารที่พักแล้ว เราสามารถซื้อทัวร์ไปเที่ยวต่างประเทศได้อย่าง ญี่ปุ่น เกาหลี  ได้สบายเลยครับ

มันจริงอยู่ครับว่าเราไม่สามารถที่จะเปลี่ยนแปลงอะไรได้  ก็ได้แต่ยอมรับความเป็นจริงกันไป  แต่ผมก็มั่นใจว่าคนไทยฉลาดมาก  ในเรื่องของการท่องเที่ยวและเลือกไลฟ์สไตส์ให้เหมาะสมกับตัวเรา  ในความคิดผม  ผมยังอยากจะทำเครือข่าย  ที่ให้ความรู้ในการท่องเที่ยวของแต่ละจังหวัดในประเทศไทย  ให้คนต่างชาติ  และคนไทยด้วยกันได้ศึกษาและหาความรู้ก่อนการตัดสินใจ  เสมือนอย่างกับเราเวลาไปเที่ยวต่างประเทศ  หรือต่างบ้าน  เราก็ไม่อยากถูกหลอก  ถูกเอาเปรียบและได้รับราคาที่ยุติธรรม  ไม่ต่างกับราคาของผู้คนในท้องถิ่นนั้น ๆ 

การมีซึ่งฐานความรู้  และข้อมูลที่ดีย่อมได้เปรียบเสมอ  และป้องกันการฉวยโอกาสของพวกมิจฉาชีพ  หรือบุคคลที่คอยหวังผลประโยชน์จากนักท่องเที่ยวเกินความเป็นจริง  ปลูกฝังจิตสำนึกของพ่อค้าแม่ค้าและคนในชุมชน  ไม่ให้เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตน  มากจนเกินไปจนลืมคำนึงถึงผลเสียที่อาจจะกระทบกับการท่องเที่ยวในระยะยาวของประเทศได้  ถ้าทุกภาคส่วนร่วมมือกันแบบจริงจัง  ผมมั่นใจว่าเราจะมีรายได้จากการท่องเที่ยวในปริมาณที่มากขึ้นทุกปี  จากทั้งในประเทศและต่างประเทศอย่างแน่นอน


ไม่มีความคิดเห็น:

กล้าที่จะแตกต่างและเป็นตัวเอง

เรียกว่าห่างหายกันไปนานมากเลยครับ  ช่วงที่ไปพักกายพักจิตใจ  ทำให้เราสามารถแยกแยะได้ว่า  อะไรที่จำเป็นและสำคัญกับชีวิตของเรากันแน่   คนบางคนผ...