ผมอ่านบทความนี้แล้วเข้าใจอะไรมากขึ้นทีเดียวครับ สำหรับผมมันคือเรื่องจริงของชีวิตเลยนะครับ สำหรับนักเขียนท่านนี้ผมไม่ได้รู้จักเป็นการพิเศษแต่ติดตามผลงานเขานานละครับ เขามีแนวคิดที่นอกกรอบและที่สำคัญ มันเหมาะกับเหตุการณ์ปัจจุบันมาก ทุกคนต้องการความสมบูรณ์แบบ แต่ไม่ใช่แบบที่ตัวเองต้องการมันจริงๆเป็นเพียงแค่ความต้องการยอมรับจากสังคมภายนอกเท่านั้น ฝากไว้เป็นข้อคิดนะครับ ลองอ่านดู..
ก็เคยคิดอยากเป็นคนที่สมบูรณ์แบบ Perfect ...แต่เดี๋ยวนี้อยากเป็นคนที่พัฒนาไปเรื่อยๆ ...ยิ่งอายุมากขึ้น ยิ่งรู้เลยว่า เราเรียนรู้ได้ไม่รู้จบ'
ทุกครั้งที่ผมตั้งคำถามกับสิ่งที่เคยเชื่อ แล้วหาคำตอบ ..ก็มักจะพบว่า ความเชื่อของเรามันขึ้นอยู่กับมุมที่เราเลือกมองโลก
เด็กๆ เราคิดว่า ทุกอย่างหมุนรอบตัวเราพอโตขึ้น เราเข้าใจว่า จริงๆ แล้วเราเป็นเพียงกลไกเล็กๆ ของโลก
ทุกวันนี้ก็เข้าใจมากขึ้นว่า โลกของแต่ละคนก็ไม่เหมือนกัน และสิ่งที่กำหนดโลกของแต่ละคนก็คือ 'มุมมองและความรู้ ที่แต่ละคนมี' มุมมอง เกิดจากประสบการณ์ ..ส่วนความรู้ เกิดจาก แสวงหาและตั้งคำถามกับสิ่งที่พบเจอ
ผมจะเล่าให้ฟังว่า โลกของบางคนน่าอยู่มากครับ
- โลกของเขานั้น ทุกวิกฤตมีโอกาสแฝงอยู่
- เขามองเห็นโอกาส และหยิบฉวยสิ่งดีๆ ได้เสมอ ในขณะที่คนอื่นเห็นแต่ความวุ่นวายและวิกฤต
- เขาไม่ค่อยโกรธใคร หรือโกรธง่ายก็หายเร็ว เพราะเขามักเห็นข้อดีของแต่ละคน จึงเข้าใจว่าเหตุใดคนนั้นจึงคิดเช่นนั้น
- ในโลกของเขาไม่มีคนเลว แค่เขาอาจอยู่ในสถานการณ์และการตัดสินใจที่ไม่เหมือนกับเรา
- สิ่งที่เราได้ ที่เรามี โอกาสที่เราได้รับ มันก็เกิดจากสิ่งที่เราเองเป็นคนกระทำ
...ไม่โทษพ่อแม่ ไม่โทษชีวิต ไม่โทษชะตา ก็เพราะโลกของเขา เปลี่ยนและปรับปรุงได้ทุกวัน ด้วยมือของเขาเอง
ทุกคสามสำเร็จเราสร้างได้ตามแบบของเรา อย่าเดินตามผู้อื่นเพียงหวังแค่ให้ผู้อื่นยอมรับในตัวคุณเท่านั้น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น