เมื่อวานเพื่อนผมคนหนึ่งมาปรึกษา เรื่องเกี่ยวกับการหางานใหม่ ผมก็ลองถามหาสาเหตุที่เขาอยากเปลี่ยนงาน ก็มาจากปัญหาทั่วไปที่มนุษย์เงินเดือนทุกคนต้องเจออยู่แล้วครับ โดยส่วนตัวผมปัญหาของมนุษย์มักจะไม่ใช่เรื่องอะไรใหม่ มันก็จะวนอยู่กับเรื่องเดิม ๆ นั่นแหละครับ
สิ่งที่ทุกคนกลัวกันมากที่สุดก็คือ กังวลกับอนาคตที่มันยังมาไม่ถึง มันก็ช่างน่าแปลกใจนะครับ คนเราพอทำงานไปสักพัก เริ่มมีความคิดแบบนี้เกิดขึ้นกับตัวเอง จึงเป็นเหตุให้สังคมไทยเลยหันหลังให้งานบริษัทเอกชนมากขึ้นทุกวัน แล้วกลับผันตัวเองไปสอบเป็นข้าราชการแทน ถึงแม้เงินเดือนจะน้อย แต่ความรู้สึกมั่นคงในระยะยาว มันดีกว่า เพื่อนผมทำงานบริษัทญี่ปุ่นหลายคน เงินเดือนสูง โบนัสก็เยอะก็ยังมีความคิดแบบนี้เลย
กลับกลายเป็นว่าสังคมไทยคนเก่ง แห่ไปทำงานราชการกันหมดแล้ว ทั้งที่ก็รู้อยู่ว่าระบบราชการไทยเป็นอย่างไร ตรงนี้ผมขอเว้นนะครับ ในอนาคตก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร ถ้าหากภาคเอกชนไทย จำเป็นต้องจ้างต่างชาติ (เพื่อนบ้านในอาเซียนเข้ามาทำงานแทน) ผมหมายถึงงานที่ต้องใช้ความรู้ความสามารถเฉพาะทางนะครับ
คนไทยจะมาบ่นกันไม่ได้ เพราะระบบสังคมสร้างกันมาแบบนี้เอง ผมอยากให้ภาครัฐเข้ามาสนับสนุนภาคเอกชนมากกว่านี้ เพราะประเทศไทย อย่างที่ทุกท่านทราบ ตัวขับเคลื่อนเศรษฐกิจจริง ๆ คือภาคเอกชนนะครับ สังเกตุได้จากต่อให้การเมืองเราไม่นิ่ง แต่ประเทศเราก็สามารถเดินหน้าต่อไปได้ ไม่ได้ส่งผลกระทบอะไรมากนัก
เหตุผลที่ผมคิดแบบนี้ก็เพราะว่า คนไทยเป็นคนเก่ง แต่คนเก่งกลับอยากสบาย นั่นก็ไม่ผิด ก็เลยเลือกงานที่สบายและมั่นคงเป็นอันดับแรก แต่ถ้ามองในระดับมหัพภาค ตัวขับเคลื่อนเศรษฐกิจทุกวันนี้ก็คือ ภาคเอกชน นับวันคนเก่งน้อยลงเพราะไปสอบเข้าราชการกันหมด คุณก็ลองมองภาพจากปัจจุบันไปอนาคตก็พอทราบแล้วนะครับ ว่าต่อไปจะเป็นยังไง
ค่านิยมทางสังคมเป็นเรื่องที่เปลี่ยนแปลงกันยากจริง ๆ ครับ ผมก็เข้าใจนะครับว่า ภาคเอกชนยังมีข้อจำกัด ในหลายด้านที่ไม่มีผลในการจูงใจ คนเก่งเข้ามาทำงานได้มากเท่าที่ควร (ถ้าไม่มองไปถึงบริษัทใหญ่ ๆ นะครับ แต่มันก็ส่วนน้อยจากทั้งประเทศ) จะว่ากันไปแล้วผมมีเรื่องขำ ๆ อย่างหนึ่งนะครับ
ที่คนส่วนใหญ่พูดว่าคนไทยอ่านหนังสือน้อยมาก อันนี้มันก็มีส่วนจริงอยู่นะผมว่า ... แต่ในข้อเสียก็มีข้อดีอยู่ครับ มันเลยทำให้คนไทยเป็นคนไม่ติดกรอบ และมีความคิดสร้างสรรค์ที่สูงมาก เรียกว่าบางทีหลุดจักรวาลไปเลย จะสังเกตุได้ครับว่าคนอ่านหนังสือมากๆ เป็นคนเก่งก็จริง แต่ก็มีความกลัวซ่อนอยู่ ทำให้ไม่กล้าตัดสินใจกับบางเรื่อง ทั้งที่มันเป็นเรื่องที่สำคัญกับชีวิต
ไม่ว่าจะยังไงก็แล้วทุกประเทศต่างก็มีปัญหาของตัวเอง ยังไงก็แก้ไขกันไปนะครับ สิ่งสำคัญคือ ตัวเราต้องรู้จักตัวเองนั่นแหละคือสิ่งที่ดีที่สุด เราอาจไม่ใช่คนที่เยี่ยมที่สุด แค่เราทำหน้าที่ของตัวเราเองให้ดีสุด ผมก็มั่นใจว่าถึงเเม้ว่ามันอาจจะไม่เป็นไปอย่างที่ใจเราคิดทุกอย่าง แต่ก็ทำให้โลกนี้น่าอยู่ขึ้นมากเลย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น