หลายครั้งที่เราเอาแต่วิ่งไปหน้าโดยไม่หยุด
หลายครั้งที่เราเอาแต่สนใจเรื่องของตัวเองจนไม่มองเห็นคนอื่น
หลายครั้งที่เราเอาแต่เรียกร้องจากคนอื่นทั้งที่ไม่เคยให้คนอื่น
หลายครั้งเรามัวแต่มองแต่ปัญหาของตัวเองจนไม่เห็นภาพใหญ่
ทัศนคติเป็นตัวกำหนดภาพในการมองเห็นของคนแต่ละบุคคล
ในมุมมองของนักคิด : มองกว้าง มองแบบมีวิสัยทัศน์กว้างไกล ทำอะไรต้องมีขั้นตอนแบบแผนที่ชัดเจน
รู้จักคิดให้เป็นระบบ
ในมุมมองของนักปฎิบัติ : รู้ลึก รู้ในงานและหน้าที่ของตัวเองอย่างเข้าใจถ่องแท้
ทัศนคติการมองโลกต่างกัน ไม่มีถูกผิดเพราะคุณมองคนละมุม จงรักและเคารพตัวเองและให้เกียรติผู้อื่นเฉกเช่นเขาเป็นปถุชนเหมือนกัน ธรรมชาติของมนุษย์มักเห็นแก่ตัวเองและพวกพ้อง เราเรียกร้องและรับมามากพอแล้ว จงเป็นผู้ให้บ้าง การให้ที่ยิ่งใหญ่เกิดเป็นคนทั้งทีให้ตั้งคำถามให้สุดไปเลย
ถ้าเป็นคนดีจะดีกว่านี้อีกได้ไหม
ถ้าเป็นคนเก่งจะเก่งกว่านี้อีกได้ไหม
คำถามที่ตั้งกับตัวเองนั่นแหละถึงจะบอกอนาคตของบุคคลนั้น เราเอาแต่วิ่งหาความสำเร็จแบบสำเร็จรูปทุกอย่างต้องเฟคเฟก ไม่มีอยู่จริงหรอกครับ ความสำเร็จไม่มีแบบฉบับเป็นข้อๆ วิถีชีวิตของคนแต่ละคนไม่เหมือนกันมิเช่นนั้นก็ประสบความสำเร็จกันหมดซิครับ ภาพลวงตากับสภาพความเป็นจริง ห่างกันแค่เส้นบางๆเท่านั้นเอง ค้นหาเส้นบางๆเหล่านั้นแล้วคุณจะพบว่า ความสำเร็จมันช่างเรียบง่ายอะไรอย่างนี้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น