หลายครั้งเราเอาแต่นั่งชื่นชมในความสำเร็จของคนอื่น แล้วคิดไปต่างๆนาๆบางแหระครับว่า เขาเก่งบ้างละ โชคดีบ้างละ โดยที่เราลืมคิดไปกว่าแท้ที่จริงคนทุกคนล้วนมีพื้นฐานเดียวกันมาหมด ไม่ได้แตกต่างอะไรกันมากเท่าไหร่ ที่ผมหยิบยกเรื่องนี้ขึ้นมาพูดก็เพื่อต้องการที่จะเตือนสติท่านทั้งหลายที่เอาเวลามานั่งชื่นชมความสำเร็จของผู้อื่น โดยการฝึกนิสัยลงมือทำ และสร้างวินัยในการสร้างความสำเร็จในแบบฉบับของตัวเราเอง
ใช่ครับมันอาจไม่ได้น่าภูมิใจเหมือนที่ใครหลายๆคน คิดและวาดหวังเอาไว้ แต่มันคือความภูมิใจลึกๆในตัวของคุณเอง เมื่อเรามีความสุข มีความภาคภูมิใจในตัวของเราเองนั่นย่อมแสดงออกให้เห็นถึงความสุขที่ตัวคุณมี และผมก็มีความเชื่อมั่นอีกอย่างหนึ่งนั่นก็คือ เมื่อตัวเรามีความสุขมนุษย์เราก็มักจะแบ่งปันความสุขให้กับคนรอบข้างของเราด้วยเช่นกัน
ก่อนอื่นเราต้องกลับมาที่ตัวเราเองก่อน พอทีเถอะเลิกไปทำตามความคาดหวังของคนอื่นได้แล้ว แล้วหันมาทำในสิ่งที่คุณอยากจะทำ และอยากจะเป็นมันจริงๆ โลกนี้เปลี่ยนแปลงไปทุกวันเทคโนโลยีทำให้โลกดูแคบลงแบบถนัดตา อย่าไปมัวนั่งจมทุกข์หรือน้อยใจในวาสนากันอยู่เลย ไม่มีโอกาส ไม่ได้รับโอกาส ก็จงสร้างโอกาสนั้นขึ้นมากับตัวเราเองนั่นแหละคือสิ่งที่ดีที่สุด
ทำตัวเองให้พร้อมกับโอกาสอยู่เสมอ เพราะเมื่อมันมาถึงคุณก็ไม่ต้องมานั่งกังวลว่าจะคว้ามันได้หรือเปล่าเพราะทุกสิ่งล้วนเป็นไปตามที่คุณกำหนดมันไว้นั่นเองแหละครับ อย่าปล่อยให้ครึ่งชีวิตที่เหลือของคุณมันหายไปเปล่าๆโดยที่คุณไม่ได้ลงมือทำอะไรกับมันเลย จงเลือกเป็นตัวของตัวเองและทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุดครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น