ประเพณีหรือธรรมเนียมปฎิบัติ เป็นสิ่งที่ทำสืบทอดกันมาจากรุ่นสู่รุ่น ในแต่ละที่แต่ละท้องถิ่นก็มีความสำคัญและแตกต่างกันออกไป อย่างเช่นในประเทศลาว
ทุกวันพระที่วัดก็จะตีระฆังบอกในตอนเย็นเวลาประมาณบ่าย 3 บ่าย 4 และตอนตี 3 ตี 4 ของวันพระ เพื่อต้องการที่จะบอกให้คนได้รู้ว่า เป็นเวลาไหน ย้อนหลังไปสมัยก่อนที่คนเรายังไม่มีนาฬิกา การตีบอกเวลาเพื่อให้ทุกคนรู้จึงเป็นสิ่งจำเป็นและสำคัญ
ที่ผมต้องการจะพูดถึงเรื่องนี้ก็ต้องการจะสือให้ทุกท่านได้เห็นว่า ถึงแม้วิธีการปฎิบัติอาจมีความแตกต่างกันบ้าง แต่แก่นแท้ของหลักศาสนาก็ยังคงอยู่ไม่แตกต่างกัน บางทีคนเราไปยึดเอาหลักประเพณีหรือธรรมเนียมปฎิบัติมากไป จนลืมแก่นแท้ของศาสนา
เราไปวัดเพื่อต้องการขัดเกลาจิตใจของตัวเอง แก่นแท้มีแค่นี้ ไม่ได้ต้องการไปเอาบุญเอาทองอะไรหรอกครับ ชีวิตบางทีถ้าหากเราสังเกตมองสิ่งต่างๆรอบตัว ความรู้มันอยู่รอบตัวเรามองให้ดีแล้วจะเกิดประโยชน์ บางทีการที่เราปล่อยวางกับชีวิตบาง ทำให้ชีวิตมันง่ายขึ้นนะครับ มองทุกอย่างด้วยตาปัญญา ใช้สติปัญญาในการแก้ไขปัญหา ทุกอย่างที่เกิดขึ้นล้วนมีเหตุและปัจจัยของมันอยู่แล้ว
วันนี้ผมอยากจะขอบคุณในชีวิตที่ผ่านมา ไม่ว่าผมจะเจอเรื่องร้ายๆ อะไรก็ตาม มันก็ผ่านไปได้ดีเสมอ ชีวิตเมื่อได้ลองอะไรใหม่ๆ มันก็เกิดสิ่งใหม่ๆให้กับตัวเราเอง เรียนรู้ ฝึกฝน พัฒนาตัวเราเองอย่างต่อเนื่อง สิ่งเล็กๆน้อยๆ ก็สามารถเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่ได้เสมอ คุณเชื่อไหมระหว่างคนที่อ่านหนังสือ กับคนที่ไม่อ่านหนัง คนที่อ่านหนังสืออย่างน้อยเดือนละ 1 เล่ม 1 ปี 12 เล่มกับคนที่ไม่อ่านหนังสือเลย พอเวลาผ่านไปนานๆ ผลลัพธ์มันแตกต่างกันมาก ไม่เชื่อคุณลองดูครับ คุณจะเห็นการเปลี่ยนแปลงแบบทันตาเห็น
การกระทำเปลี่ยนความคิดและนิสัย จงเลืิอกใช้ชีวิตให้เหมือนเป็นวันสุดท้ายและมีความสุขกับชีวิตของคุณให้มากที่สุดแล้วคุณพบว่า ความสำเร็จมันง่ายแค่นี้เอง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น