ทุกประเทศมีขอบเขตของมันหมดนะครับ ช่วงที่ผมมาอยู่ลาวนี้ก็มีโอกาสได้ศึกษาข้อกฏหมายต่างๆ ของประเทศไทย อาทิ เช่น กฎหมายที่ดิน กฏหมายว่าด้วยการประมงชายฝั่งน้ำโขง และพวกงบการเงิน และที่จะมาพูดในหัวข้อนี้ก็คือ กฎหมายภาษีิอากรลาว
เริ่มจากภาษาก่อนนะครับ ภาษาลาวเป็นภาษาที่อ่านง่ายครับจะคล้ายกับภาษาไทยมากสระตัวอักษรไม่ค่อยซับซ้อนเท่าไหร่ และที่สำคัญภาษาเขียนกับภาษาพูดแทบจะไม่แตกต่างกันมากครับ รายละเอียดและข้อกฎหมายต่างๆ ในประเทศนี้จะมุ่งเน้นในเรื่องของการนำเข้าและส่งออก เป็นส่วนใหญ่
สินค้า เครื่องอุปโภคบริโภคและทรัพยากรธรรมชาติจึงเป็นเรื่องที่จำเป็นและสำคัญเป็นอย่างยิ่ง ในเรื่องของระเบียบการต่างๆ จะมีความคล้ายคลึงกันกับหลายๆประเทศรวมทั้งประเทศไทยของเราด้วยครับ ถ้าถามผมในข้อแตกต่างก็คือ เบี้ยปรับ เงินเพิ่มหรือเงินเรียกเก็บในข้อกฎหมายลาวยังไม่ได้กำหนดชัดเจนในส่วนนี้ครับ จะขึ้นอยู่กับการประเมินของเจ้าพนักงานเป็นส่วนใหญ่
มาพูดถึงในทางปฎิบัติมีส่วนแตกต่างจากข้อกฎหมายไม่น้อยครับ ระบบการเมืองการปกครองที่ลาวมีระบบการปกครองเเบบเอื้อประโยชน์โดยการสนับสนุนของพวกพ่องใครมีพวกพ่องรู้จักคนใหญ่คนโตเยอะคนนั้นก็ได้เปรียบ แต่ก็ไม่ทั้งหมดนะครับ คนที่เป็นคนรวย นักธุรกิจ ก็ได้เปรียบไม่น้อยระบบนี้ซึ่งก็ไม่แตกต่างจะประเทศพัฒนาแล้วหลายๆประเทศ ความเลี่ยมล้ำในทางสังคม ความเป็นอยู่ ก็มีทุกหนทุกแห่งครับ
ข้อดีของประเทศลาวที่ผมสนใจก็คือ ผู้คนที่ลาวอัธยาศัยดีและส่วนใหญ่นิยมใช้เงินสด ผู้คนไม่นิยมฝากเงินไว้กับธนาคารเท่าไหร่ ในทางปฎิบัติสกุลที่ใช้นอกจากกีบ ก็คือ เงินดอลลาห์ บาท เป็นสกุลที่นิยมใช้กันทั่วไป ในส่วนระบบราชการเอกสารต่างๆ หรือแม้ค่าเงินต้องใช้เป็นกีบครับ อีกหน่อยประชากรลาวจะมีจำนวนที่เพิ่มขึ้น เพราะเขาไม่จำกัดการมีลูกและที่สำคัญประชาชนยังขาดความรู้ในเรื่องการคุ้มกำเนิดแต่ในอนาคตเมื่อประเทศพัฒนาประชาชนทุกคนต้องเข้าถึงอยู่แล้วครับ
ซึ่งภาพที่ผมกล่าวมานี้ก็เพื่อต้องการจะให้คุณได้รู้ว่า ทุกประเทศไม่แตกต่างกันมากหรอกครับ กฎหมายในแต่ละประเทศล้วนมาจากระบบวิถีชีวิตและความเป็นอยู่ของผู้คนในสังคมนั้นๆ ในแง่ก็กฎหมายมันเป็นเรื่องธรรมดาที่จะมีทั้งผู้ที่ได้ผลประโยชน์และผู้ที่เสียผลประโยชน์ด้วยกันทั้งนั้น ไม่ว่าฝ่ายไหนก็แล้วแต่ตัวบทกฎหมายในท้ายที่สุดภาพใหญ่สังคมต้องสงบสุข และเป็นไปในทิศทางเดียวกัน ทุกอย่างย่อมเปลี่ยนแปลงได้เสมอในวิกฤตก็ย่อมมีโอกาสใหม่ๆเข้ามาเสมอ (เมื่อก่อนผมไม่เคยคิดเลยครับว่าจะมาใช้ชีวิตที่ลาว แต่ทุกอย่างก็เป็นไปได้เสมอ เราต้องเปิดใจยอมรับและมองหาโอกาสจากจุดนั้น พรุ่งนี้จะเกิดอะไรค่อยว่ากันครับ วันนี้เราต้องทำให้เต็มที่นะครับ)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น