วันนี้ผมได้คุยกับอดีตผู้พิพากษาศาลสูงสุด ท่านเป็นที่ปรึกษาให้กับบริษัทที่ผมทำงานอยู่ด้วย เราคุยกันถึงเรื่องธรรมมะ เป็นอะไรที่ผมต้องขอบคุณท่านมากๆ ประโยคเด็ดที่โดนใจผมมากที่สุดก็คือ
"การฝึกฝนจิตใจก็เหมือนกับการปลูกต้นไม้ นอกจากเราต้องหมั่นรดน้ำ พรวนดินแล้วยังต้องหมั่นใส่ปุ๋ย เข้าไปด้วย"
ผมก็เลยถามท่านไปว่า "แล้วอะไรคือปุ๋ยของใจ"
ท่านก็แนะนำผมครับว่า
"คนเราก็เปรียบเหมือนต้นไม้ การที่จะให้ร่างกายอยู่ได้ก็ต้องอาศัยลมหายใจใน การดำรงชีวิต ขอแค่ให้เรารู้ลมหายใจ เข้า - ออก ของเราตลอดเวลา อยู่ตรง ปลายจมูก จะสั้นจะยาวก็แล้วแต่ก็ขึ้นอยู่กับจริตของเรา พอฝึกจนชำนาญจำ ทำให้เราเป็นคนมีสติปัญญาดี เวลาเราอยากทำอะไร เราสามารถรู้เหตุการณ์ได้ล่วงหน้า ตามที่ใจเราต้องการ ท่านบอกว่าท่านเคยทำมาแล้ว โดยส่วนตัวผมเชื่อนะครับ เพราะเหตุการณ์นี้เคยเกิดขึ้นกับผมมาแล้ว"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น