ความสุขที่เงินซื้อไม่ได้มีอะไร

เมื่อก่อนผมเคยคิดนะครับ คนเราต้องมีเงินเยอะๆถึงจะมีความสุข  เลยทำให้ชีวิตในแต่ละวันไม่จบจบสิ้นสักที  เราเอาแต่วิ่งเข้าหาความสำเร็จจนลืมนึกไปถึงความสุขที่อยู่รอบตัวเรา

ความผิดพลาดที่เกิดขึ้นกับตัวเองครั้งแล้วครั้งเล่า  แล้วเอาแต่โทษคนนั้น คนนี้ไปทั่วชีวิตอยู่ด้วยความหวาดระแวงและไม่มีความสุขกับการใช้ชีวิตเลย  ทั้งทีัถ้ามองย้อนกลับไปทั้งหมดที่เกิดขึ้นกับตัวเรา  เรากำหนดมันเองเราเลือกที่จะให้ตัวเองมีความทุกข์  และไม่รู้จักพอใจกับสิ่งที่เรามีอยู่ในขณะนั้น

เมื่อถึงที่สุดจักรวาลก็พร้อมที่จะส่งบทเรียนที่เจ็บปวดให้กับตัวผมเสมอ  นั่นเพราะ  "เราไม่เคยโทษตัวเอง เราเอาแต่มองคนอื่น เอาคนอื่นเป็นตัววัดความสำเร็จจนลืมนึกถึงตัวตนที่แท้จริงและความต้องการในชีวิตของเรา"  ความเจ็บปวดไม่เคยปรานีใครบางคืนต้องนอนไม่หลับและร้องไห้กับโชคชะตาของตัวเอง

บางที่เมื่อเราถอยออกมาจากเหตุการณ์ในครั้งนั้นและลองมองมันใหม่  แท้ที่จริงแล้วเราได้รับสิ่งที่ดีที่สุดเลยแต่ในเวลานั้นเราเอาแต่มองไปข้างหน้าจนลืมมองสิ่งรอบตัว  ความสุขอยู่รอบตัวเราเองครับ  คุณลองนึกทบทวนดูซิครับว่าอะไรในชีวิตที่คุณมีความสุขโดยไม่ต้องใช้เงินบ้าง ลองจดรายการพวกนั้นดูครับทุกอย่างเริ่มจากมองความสุขที่เรามีก่อน  อย่าเพิ่งไม่มองแต่ความสำเร็จจนหาความสุขในชีวิตไม่เจอ