ฝึกจิต

สวัสดีครับท่านผู้อ่านวันนี้ผมอยากจะมาคุยเกี่ยวกับชีวิตการเดินทาง  การเดินทางนั้นดีอย่างไร  สำคัญหรือไม่อย่างไร  เราอาจพบเจอการเดินทางที่หลากหลาย  ได้พบเจอกับประสบการณ์ใหม่ๆ มันเหมือนเป็นการเปิดโลกทัศน์ให้เราเป็นอย่างยิ่ง  ทุกวันนี้มนุษย์เราหลงทางไปกับอะไรก็ไม่รู้ บางทีตื่นขึ้นมาในตอนเช้าแทบไม่มีแรงจะลุกขึ้นยืนเพื่อต่อสู้กับชีวิตได้  นับวันเรายิ่งติดกับดักชีวิตไปทุกวัน. และมันถล้ำลึกเข้าไปทุกที

การคิดนอกกรอบ ทำอะไรนอกกรอบ. ลองออกไปเจออะไรใหม่ๆ อย่ามั่วแต่มาใช้ชีวิตเดิมๆ แล้วรอว่าโอกาสดีๆจะวิ่งเข้าหาคุณ  มันน่าตลกสิ้นดีแหระครับ บางทีผมมานั่งนึกทบทวนกับอะไรบางอย่างในชีวิตที่ผ่านมา  ผมเฝ้าถามหาว่าอะไรกันแน่คือคุณค่าที่แท้จริงของชีวิต  ชีวิตของเราต้องการอะไรกันแน่ ถึงจะมาเติมเต็มในส่วนที่เหลือให้มันเต็มสักที  แท้ที่จริงในความไม่ลงตัว ความไม่สมบูรณ์แบบมันมีอะไรบางอย่างซ่อนอยู่ในนั้น  ไม่ว่าคุณในตอนนี้จะเป็นใครหรือกำลังทำหน้าที่อะไรอยู่  สิ่งเหล่านี้มันไม่สำคัญเท่ากับเสียงที่อยู่ภายในจิตใจของคุณ  ที่มันคอยเรียกร้องอยู่ตลอดเวลา  บางทีเราก็นึกมันไม่ออกด้วยซ้ำว่าเราต้องการอะไรกันแน่

การฝึกจิตจึงเป็นกระบวนการที่เราควรนำมาฝึกใช้ให้มากขึ้นในยุคปัจจุบัน  ไม่เช่นนั้นแล้วเราก็จะหลงไปกับโลกแห่งวัตถุที่หาที่สิ้นสุดไม่ได้  ในท้ายที่สุดกว่าจะมารู้ตัวเองอีกที คนรัก คนรอบตัวคุณ หรือแม้กระทั่งตัวคุณเองก็หมดเวลาของชีวิตไปแล้วก็ได้ ความสุขเริ่มจากสิ่งเล็กๆ เริ่มจากสิ่งรอบตัว การไปคาดหวัวกับสิ่งที่ยังไม่มีไม่เกิด นั่นแหละที่ทำให้ท่านเป็นทุกข์  อยากเป็นที่มีความสุขมันก็ทิ้งทุกอย่างไว้ก่อน  ให้ใจมันได้หยุดพักบ้าง  ได้มีพื้นที่ของเขาบ้าง  แล้วใจมันจะเกิดการพัฒนาโดยตัวของมันเองตามธรรมชาติ  อย่าไปคิดฟุ้งซ่าน คิดแทนคนอื่นไปหมด หยุดการกระทำทุกอย่างแล้วใจท่านจะเป็นสุข ขอให้จำไว้เสมอครับไม่ว่าอะไรจะเกิด จิตใจเราต้องหนักแน่น มั่นคงดั่งหินผาเข้าไว้แล้วคุณจะชนะและผ่านอุปสรรคทุกอย่างไปได้อย่างแน่นอน