วันจันทร์ที่ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2558

ต้นไม้ที่รักของกะลา





นานมาแล้วมีเด็กหนุ่มผู้หนึ่งชื่อ กะลา

กะลา  เป็นเด็กหนุ่มที่มีความไฝ่ฝันเขาปรารถนาความสำเร็จในชีวิต  ความมั่งคั่งร่ำรวย  ครอบครัวของเกะลาเป็นชาวชนบทแห่งหนึ่งทุกครั้งที่เขามีความฝัน และได้เล่าความฝันของเขาให้กับแม่ฟัง  แม่เขามักจะมองว่าเขาเป็นเด็กไร้สาระ  ทำอะไรไม่เป็นจริงเป็นจัง

จนในที่สุดกะลาตัดสินใจออกจากบ้านไปตามหาความฝันของเขา  เขาเดินทางไปในที่ต่างๆทั่วโลก  จนในที่สุดเขาก็เจอสถานที่แห่งหนึ่ง  ที่ซึ่งเหมาะมากเขาจึงตัดสินใจจะลงหลักปักฐานอยู่ที่นี้  ที่แห่งนี้เขาได้พบเจอผู้คนมากมาย  ที่นี้ช่างเหมือนสวรรค์บนดินจริง  เพื่อนที่จริงใจ ผู้คนที่น่ารัก

แต่สิ่งที่เขาได้ทำกับคนที่นี้นั่นก็คือ  เขาตัดต้นไม้เพื่อจะเอาไปทำผลงานชิ้นยอดของตัวเอง  เพื่อสร้างความร่ำรวยให้ตัวเอง  งานชิ้นเอกของเขาก็คือ  เฟอร์นิเจอร์ไม้ที่พับได้สุดหรูหรา ทุกคนในหมู่บ้านแห่งนี้พยายามคัดค้านการกระทำของเขาแต่ก็หาสำเร็จไม่  เขายังเดินหน้าต่อไป

เขาตัดสินใจนำสินค้าของเขาไปขายในเมือง  ครั้งแล้วครั้งเล่าแต่ก็ไม่ประสบความสำเร็จตามที่หวังไว้ หนำซ่ำยังถูกขับใส ไล่ส่งอีกต่างหาก  จนในที่สุดเขาก็ตัดสินใจทิ้งผลงานชิ้นยอดของเขาและมุ่งหน้ากลับสู่หมู่บ้านตามเดิม

สิ่งที่เขาทิ้งไว้ เมื่ออยู่ในที่ที่เหมาะสมก็ได้รับการยอมรับ  ไม่นานนักผลงานที่เขาได้ออกแบบกลับสร้างความนิยมให้กับเขาเป็นอย่างมาก  จนมีคนเข้ามาติดต่อขอสั่งซื้อเป็นจำนวนมาก ปัญหาที่ตามมาก็คือ ต้องตัดไม้ทำลายป่าในปริมาณที่มาก  ผู้คนไม่เห็นด้วยแต่ก็ห้ามเขาไม่ได้  ด้วยความโลบจนหน้ามืดตามั่วไม่สนใจอะไรทั้งนั้น   เขาได้ตัดไม้จนหมดหมู่บ้านหายนะก็เกิดขึ้น  ทำให้ฝนไม่ตกต้องตามฤดูกาล และมลพิษทางอากาศที่รุนแรง

เมื่อป่าหมดเขาก็หมดความสำคัญลงจนในที่สุด  ทุกคนก็หายจากเขาไปในที่สุด  เขาไม่เหลือใครแล้วเขาพยายามขอโทษ โอนวอน ต่างๆนาๆ แต่ก็ไม่เป็นผล  เมื่อไม่มีต้นไม้ก็ทำให้อากาศเป็นพิษ  ธุรกิจที่เกิดใหม่ก็คือ  ธุรกิจขายอากาศ

มีนายทุนคนใหม่เข้ามาดำเนินการต่อจากเขา  ภายใต้การขายอากาศบริสุทธิ์  สร้างทุกอย่างให้ตกอยู่ภายใต้อำนาจของตัวเขาเอง  นับวันเข้ายิ่งสร้างความเดือนร้อนมากขึ้นทุกทีและแล้ววันหนึ่ง  เด็กชายต้นน้ำ ก็ถือกำเนิดขึ้นในหมู่บ้านแห่งนี้  ด้วยความที่เด็กชายผู้นี้เป็นเด็กมีวิสัยทัศน์เป็นอย่างยิ่ง  เขาเป็นเด็กฉลาดและช่างสังเกต  ทำให้เกิดความสงสัยว่า ต้นไม้หายไปไหน  เขาพยายามติดตามหาต้นตอต่างๆของต้นไม้ จนในที่สุดเขาก็ได้รู้จัก กะลา ซึ่งตอนนี้กลายเป็นตาแก่ผู้ชราไปแล้ว

เขาได้รับฟังเรื่องราวของกะลาและตัดสินใจที่จะปลูกต้นไม้ขึ้นมา  เพื่อสร้างอากาศที่ดีให้กับโลกใบนี้  ภารกิจของเขาถูกขัดขวางจากนายทุนผู้มีอำนาจ  แต่ในสุดความดีและความตั้งใจจริงของต้นน้ำ  ก็สำเร็จผล  ในที่สุดอากาศบริสุทธิ์ก็กลับมาอีกครั้ง


นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า :  1. ความโลภเป็นบ่อเกิดแห่งหายนะ
                                             2.ผู้ที่มีความตั้งใจและมุ่งมั่นไม่ว่าทำอะไรก็ย่อมสำเร็จ

ไม่มีความคิดเห็น:

กล้าที่จะแตกต่างและเป็นตัวเอง

เรียกว่าห่างหายกันไปนานมากเลยครับ  ช่วงที่ไปพักกายพักจิตใจ  ทำให้เราสามารถแยกแยะได้ว่า  อะไรที่จำเป็นและสำคัญกับชีวิตของเรากันแน่   คนบางคนผ...