ความเหนื่อยล้าที่ทำให้เราคิดอะไรไม่ออก และกลัวกับการใช้ชีวิตไปหมด ความเหนื่อยล้าที่พยายามให้เราดิ้นรนทางทางออกให้กับชีวิตของตัวเราเอง
ใช่ครับ มันคือบททดสอบที่สำคัญครั้งหนึ่งในชีวิต ถ้าเราก้าวผ่านมันไปได้ ณ จุดนี้ เราก็จะเรียนรู้และเติบโตขึ้น ไปยังจุดที่มันสูงอีก บางทีชีวิตมันก็ไม่ได้อย่างที่ใจเราหวังหรอก สิ่งที่คิดก็มีมุมกลับของมันทั้งนั้น มีเหนื่อยล้มในบางที
ผมว่าสิ่งที่สำคัญจะให้มนุษย์เราสามารถเดินต่อไปได้อย่างมั่นคงและยั่นยืน นั่นก็คือ สิ่งภายในอันได้แก่จิตใจ เราต้องทำจิตใจให้เราเป็นปกติสุขไม่ว่าเราจะอยู่ที่ไหนบนโลกใบนี้ ที่สำคัญเราต้องรู้จักการปล่อยวางในชีวิต บางอย่างเรากำหนดมันไม่ได้เพราะเป็นลิขิตของสวรรค์
กาลเวลาที่ผ่านไปเท่านั้นจะทำให้คุณอดทนในชีวิต และสามารถดำรงชีวิตต่อไปได้ มันยากสำหรับบางคนแต่คนเราถ้าไม่ลุกขึ้นสู้อีกครั้งและปล่อยให้เวลาทำร้ายคุณไปเรื่อยในที่สุดมันก็จะทำร้ายตัวคุณในที่สุด ความลำบากสอนให้เราเป็นคนอดทน มุมานะไม่ย่อท้อต่อความยากลำบาก บางคนบอกว่าคนที่ประสบความสำเร็จเขาโชค เขาไม่ใช่แค่โชคดีหรอกนะครับแต่เขาพยายามหาโอกาสให้ตัวเองอยู่เสมอๆต่างหากละครับ เขาจึงกลายเป็นคนที่โชคดีตลอด
ศึกษาแบบอย่างเขา ทำตามแนวทางของเรามันอาจไม่ได้ดั่งที่ใจเราหวังไปหมดหรอกครับ แต่อย่างน้อยมันคือสิ่งที่คุณได้เริ่มทำลงไปแล้ว สำเร็จเมื่อไหร่ค่อยว่ากันอีกที การเดินทางบางทีอาจยาวนานจนเราหาวันสิ้นสุดไม่เจอ บางทีอาจเพราะเราโฟกัสผิดก็ได้ครับ เลือกโฟกัสให้ คิดถูกต้อง+ทำถูกต้อง แค่นั้นเองครับ แล้วชีวิตคุณก็จะพบแต่ความสุขในชีวิต
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น