ผมอ่านหนังสือ HOW TO หลายเล่ม มักจะบอกเป็นเสียงเดียวกันว่าเราต้องเป็นผู้ให้ ยิ่งให้ยิ่งได้ เรื่องนี้ถ้าย้อนกลับมาดูกันจริงๆ ผมเชื่อนะแต่การที่เราจะให้ในสิ่งที่เราไม่มีเป็นไปไม่ได้อย่างเเน่นอน
เช่น
คุณยังไม่รักตัวเองเลย คุณจะให้ความรักกับคนอื่นได้ยังไง
คุณเป็นคนจิตใจคับแคบ คุณจะแบ่งปันให้กันคนอื่นได้ยังไง
คุณเป็นคนไม่เคยยิ้มให้ตัวเอง คุณจะยิ้มให้ผู้อื่นได้ยังไง
คุณไม่เคยจริงใจกับตัวคุณเอง คุณจะจริงใจกับคนอื่นได้ยังไง
คุณไม่เคยซื่อสัตย์กับตัวเอง คุณจะซื่อสัตย์กับคนอื่นได้ยังไง
เห็นไหมละครับว่าเราไม่สามารถให้ในสิ่งที่เราไม่มีได้หรอก ก่อนจะเป็นผู้ให้ที่แท้จริงคุณต้องฝึกฝนตัวเองให้มีในสิ่งเหล่านี้ก่อน ลองย้อนกลับมามองที่ตัวเองก่อนครับว่าคุณมีดีอะไร จากนั้นค่อยๆพัฒนาสิ่งนี้แล้วส่งมอบให้กับผู้อื่น เชื่อเลยครับว่า คุณจะได้สิ่งที่คุณต้องการกลับมา จงให้ในสิ่งที่เขาต้องการก่อนแล้วคุณจะได้ในสิ่งที่คุณต้องการ
คนเราในสังคมปัจจุบันชอบทำให้ตัวเองดูสมบูรณ์แบบ ทั้งที่จริงก็แค่หน้ากากที่สวมไว้เท่านั้น ไม่มีใครไม่รู้หรอกครับว่า คุณมีจุดอ่อนอะไร ในตอนแรกเขาอาจจะเชื่อจากคำพูดของคุณแต่พอนานเข้าการกระทำเท่านั้นที่จะเป็นเครื่องพิสูจน์คุณได้ดี คำพูดจะค่อยๆลดความน่าเชื่อถือลงหากคุณไม่สามารถเป็นในสิ่งที่คุณพูดได้ ฉะนั้น จงรักษาคำพูด และจงเป็นในสิ่งที่คุณพูด ง่ายๆเท่านี้เองครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น