วันนี้ผมขอพูดเรื่องความรักกันบ้าง บางคนเกิดมามีคนที่รัก บางคนเกิดมาก็ไม่มีเนื้อคู่ซึ่งก็ไม่ใช่เรื่องแปลกประหลาดอะไรครับ คนทุกคนล้วนก็มีเหตุผลบางอย่างที่บอกให้กับใครไม่ได้
การที่เขาไม่มีคู่อาจเพราะเขาสบายใจที่จะอยู่คนเดียวก็เป็นไปได้
การที่เขาไม่มีคู่ก็เพราะเขาเลือกแบบนั้นก็ได้
ความรักเป็นสิ่งสวยงามครับ แต่ความรักในทางที่ผิดไม่ถูกไม่ควรก็ทำให้มนุษย์ทุกข์ได้เช่นการ อย่างเช่น
-การไปรักคนมีเจ้าของ
-การไปรักคนที่เขาไม่ได้รักเขา
-การคาดหวังกับคนรักมากเกินไป
อารมณ์เหล่านี้เกิดขึ้นได้กับมนุษย์ทุกคน สิ่งนี้พระพุทธองค์จึงได้กล่าวไว้ว่า รักมากก็ทุกข์มาก ไม่รักก็ไม่ทุกข์อะไรที่เรายึดติดเราก็เป็นทุกข์ ชีวิตนี้มันสั้นนักอย่าไปเสียเวลาให้กับคนที่ไม่ใช่ หรือไม่เห็นคุณค่าในตัวเรา หัดเอาเวลามาดูแลตัวเองรักตัวเองให้ ทำคุณค่าทำประโยชน์ให้กับผู้คนดีกว่าครับ ใครมันรักเรา ก็ช่างหัวมันการรักตัวเองนั่นแหละเป็นประโยชน์ที่สุด
เมื่อคุณหลงรักตัวเองได้ คุณจะมีความสุขกับทุกๆขณะในชีวิตของคุณ ไม่มีความทุกข์ใจไหนมาทำร้ายคุณได้ ชีวิตเราจะเป็นแบบไหนในอนาตต มันก็อยู่ที่คุณเป็นคนออกแบบ ฉะนั้นเลือกออกแบบแต่ความสุขให้กับชีวิตตัวดีกว่า การปล่อยให้ตัวเองจมอยู่กับความทุกข์มีแต่ทำให้ชีวิตเราแย่ลง
ข้อเเนะนำสำหรับคนที่กำลังทุกข์ใจเรื่องความรักนะครับ
ผมอยากให้คุณลองออกมาจากเรื่องวุ่นวายเหล่านั้น มานั่งทบทวนตัวเองว่าตอนนี้เรายังมีอะไรที่เรายังรักและเป็นห่วง ตัวเราดีแค่ไหน มีคุณค่ามากแค่ไหนและเหมาะสำหรับใครมากที่สุด การลดคุณค่าตัวเองสำหรับคนที่เขาไม่เห็นคุณค่าของคุณมันเป็นเรื่องที่เปล่าประโยชน์ ต่อให้คุณไปนั่งร้องไห้จนน้ำตาคุณไหลเป็นเลือด ก็ไม่ได้ทำให้เขากลับมารัก มาเห็นใจคุณได้หรอกครับ
เดินไปข้างหน้าต่อให้ได้ แรกๆอาจดูเหงาบ้าง โดดเดี่ยวบ้าง แต่เวลาจะทำให้อะไรๆดีขึ้นเองครับ นึกถึงเป้าหมายที่คุณตั้งไว้ให้ได้ นึกถึงมันทุกวันจนเป็นภาพที่ติดตาคุณเข้าไว้ ความฝันอยู่ไมไกลหรอกครับถ้าใจเราไปถึง วันหนึ่งฟ้าจะส่งคนที่เหมาะสมกับคุณมาให้เองครับ หากไม่ได้จริงๆก็คิดซะว่าตัวคนเดียวก็สามารถอยู่ได้และประสบความสำเร็จในชีวิตได้เช่นกัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น