วันอาทิตย์ที่ 28 พฤษภาคม พ.ศ. 2560

สิ่งที่ทำร้ายเราคือความคิด


เมื่อก่อนตอนผมทำงานอยู่ในกรุงเทพ  ตัวผมยอมรับเลยครับว่าเป็นคนที่คิดลบในหลายเรื่องเลย  บางทีเราก็ว่าเราคิดบวกแล้วนะ  แต่เอาเข้าจริงเราบนได้กับทุกเรื่องเลย แม้กระทั่งเรื่องเล็กน้อย เช่น ผมมองว่าคนในเมืองหลวงไม่มีน้ำใจเอาซะเลย  แท้ที่จริงไม่ได้เป็นทุกคนซะหน่อย บางคนก็เป็นคนดีมีน้ำใจ เช่นคนที่มาจากต่างจังหวัดแล้วมาสู้ชีวิตในเมืองหลวง  หรือในทางกลับกันคนต่างจังหวัดก็ใช่ว่าจะเป็นคนมีน้ำใจทุกคนเสมอไป

เราเห็นคนนั้น คนนี่ ไม่ถูกใจเราไปซะหมดเลย  เราเอาแต่โทษคนนั่น คนโน้นไม่ดีบ้างละ  จนลืมนึกไปว่าตัวเรามีข้อบกพร่องอะไรตรงไหนหรือเปล่า  หรือเรานั่นแหละที่ต้องปรับปรุงแก้ไขตัวเองกันแน่  (ตอนนั้นยังนึกไม่ออกหรอกครับ)

จนพอเรามาใช้ชีวิตแบบช้าๆ  ในต่างแดนเลยทำให้เรามองชีวิตได้ชัดเจนขึ้น  มองย้อนไปถึงเวลาที่มันผ่านไปก่อนหน้า  และสิ่งที่ต้องทำในปัจจุบัน  แท้จริงแล้วคนที่จะต้องปรับปรุงทุกอย่างไม่ใช่ใครที่ไหน นั่นก็คือ ตัวผมเองนี่แหละครับ

ผมชอบคิดภาพลบๆในหัว  มองโลกในแง่ร้าย  ไม่ไว้ใจคนอื่น  ก่อนหน้าผมเป็นแบบนี้จริงๆ  พอมีใครทำไม่ดีกับเรา  เราก็จะมีภาพลบกับเขาทันที  แท้จริงผมลืมมองไปว่าเขาอาจประสบปัญหาบางอย่างก็ได้เลยทำให้เขาเป็นแบบนั้น  เช่นเดียวกับที่เราเป็น

อยากให้คนอื่น คิด พุด ทำ กับเราอย่างไรเราต้องคิดพูดทำกับคนอื่นแบบนั้นก่อนนะครับ  มีสิ่งหนึ่งที่ทำยากมากในชีวิตก็คือการควบคุมจิตใจของเราเองนั่นแหละ  เมื่อเจอความทุกข์จะอยู่อย่างไรให้ไม่ทุกข์  เป็นเรื่องที่ทำยากครับ  แต่ถ้าทำได้ใจคุณก็สบาย  ไม่ต้องมานั่งทุกข์กังวลกับทุกเรื่องในชีวิต  ไม่ว่าปัญหาที่เข้ามาจะหนักหนาสาหัสแค่ไหนคุณก็ผ่านมันไปได้เสมอ  จงมองชีวิตแบบไม่ใช่ปัญหาของเรา  มองแบบปล่อยวาง อาศัยว่าให้เราเป็นผู้ดู ผู้รู้เท่านั้น  อย่าเอาใจไปยึดติดหรือผูกโกรธกับสิ่งที่เกิดขึ้น

เมื่อเวลาผ่านไปทุกสิ่งก็แค่เรื่องธรรมดาเท่านั้นเอง  จงทำตัวเองให้กลมนอกแต่เหลี่ยมใน  เพราะชีวิตเราต้องเจอผู้คนมากมาย  มีถูกใจบ้าง  ไม่ถูกใจบ้าง เป็นเรื่องของจริตและกรรม  ทุกอย่างให้ปล่อยไปตามกรรมของเขา  เราก็อโหสิกรรมให้เขาเท่านั้นเอง  แล้วชีวิตของคุณจะดีขึ้นแบบทันตาเห็นอย่างแน่นอนน้ำนิ่ง ไหลลึก  จงทำตัวเป็นน้ำนิ่ง  อย่าได้สะทกสะท้านกับสิ่งใด  หนักแน่น มั่นคง และยึดมั่นในเป้าหมายที่ได้ตั้งใจเอาไว้  มีความสุขกับทุกวัน

ไม่มีความคิดเห็น:

กล้าที่จะแตกต่างและเป็นตัวเอง

เรียกว่าห่างหายกันไปนานมากเลยครับ  ช่วงที่ไปพักกายพักจิตใจ  ทำให้เราสามารถแยกแยะได้ว่า  อะไรที่จำเป็นและสำคัญกับชีวิตของเรากันแน่   คนบางคนผ...