มนุษย์ยุคนี้เราชอบคิดว่าเราฉลาดกว่าคนอื่น เราสามารถรู้อะไรมากกว่าคนอื่นเพียงแค่ปลายนิ้ว ระบบการศึกษาสอนให้มนุษย์มีอีโก้สูงขึ้น ทั้งที่รู้ทั้งรู้ว่าเราไม่สามารถฉลาดกว่าเทคโนโลยีไปได้ โลกเราอีกไม่กี่สิบปีข้างหน้าจะเกิดการเปลี่ยนโฉมหน้าอย่างมาก แท้ที่จริงเรากำลังแข่งขันกับอะไรก็ไม่รู้ซึ่งไม่มีทางรู้ได้เลยว่า เราจะมีทางชนะมันได้หรือไม่
หุ่นยนต์ คอมพิวเตอร์ เครื่องจักร และอุปกรณ์ IT ต่างเริ่มสร้างอิทธิพลครอบคลุมทั้งโลก คนที่สามารถควบคุมสิ่งเหล่านี้ได้ ก็คือเจ้าของอาณาจักรที่ยิ่งใหญ่ในยุค 2100 นั่นเองแหละครับ ไม่มีประโยชน์เลยถ้าระบบการศึกษาเรา ที่สอนให้มนุษย์เรียนรู้อะไรก็ไม่รู้ จากตำราที่ล้าหลังหรือหลักสูตรที่กำลังเป็นที่นิยมในปัจจุบัน แต่ในอนาคตอาจเป็นแค่ซากอดีต
ผมว่าหลักที่น่าเปิดสอนในบ้านเรามาที่สุดก็คือ ความคิดสร้างสรรค์ นวัฒกรรมประดิษฐ์ และอะไรเกี่ยวกับพวกศาสตร์ทางจิตวิญญาน หรือปัญญาญาณ มองดูผิวเผินอาจไม่สามารถนำมาเป็นวิชาเรียนได้ ตอนนี้เราอาจมองไม่เห็นความสำคัญ แต่ในยุค 2100 เราไม่สามารถสู้กับเทคโนโลยีเหล่านี้ได้ เพราะมันเก่งกว่า และฉลาดกว่าเรา สิ่งที่ทำให้เราควบคุมมันได้และอยู่เหนือมันก็คือ ปัญญาญาน นั่นแหละครับ ผู้ตื่นรู้ เมื่อรู้แจ้งก็จะเห็นความจริงทุกอย่างปรากฎอยู่ตรงหน้า
การที่มนุษย์เรามองว่าโลกทุกวันนี้ มีวุ่นวานสับสนมีแต่คนเห็นแก่ตัว เห็นแก่ได้เต็มไปหมด มันก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรมากเพราะสังคม และระบบทุนนิยมหล่อหลอมเรามาแบบนั้น ให้สิ่งภายนอกมามีอิทธิพลเหนือจิตใจของเรา ความสุขเราก็เริ่มลดน้อยลงไปทุกที เราขายวิญญานให้กับสิ่งเหล่านั้น สิ่งที่เราคิดว่าถ้าเรามี มันจะสร้างความสุขให้เราอย่างมากล้น แท้ที่จริงกลับไม่เลยมีแต่รังจะสร้างความวุ่นวายไปหมด ยิ่งมีมากกับทุกข์มากไปอีก ยิ่งถ้าหาใจเราไม่นิ่ง ไม่สามารถควบคุมหรือมีสมาธิ ปล่อยให้ตัวเองหลงไปกับวัตถุสิ่งของ ปล่อยตัวปล่อยใจไปกับมันก็อาจทำให้คุณหลงในวังวันนี้ได้เช่นกัน
การจะใช้ชีวิตอย่างฉลาดเราต้องรู้จักความพอดีของชีวิต มีเป้าหมายที่แน่นอนและชัดเจนในการดำเนินชีวิต ใช่ครับว่าบางทีมันอาจไม่ได้เป็นไปอย่างที่เราคาดหวังไว้ แต่ในส่วนปัจจุบันของเรา เราสามารถทำให้มันเป็นวันพิเศษสำหรับเราได้ในทุกๆวัน ขอเเค่เรามีใจสู้ทำปัจจุบันให้ดีที่สุด แม้ตอนนี้อาจไม่ได้ดังหวัง แต่สิ่งที่หวังจะตามมา บางคนอาจมองว่าโชค แต่สำหรับผมมองว่ามันคือการเตรียมความพร้อม ทีละขั้น เหมือนการก้าวข้าวบันได้ ถ้าเราไม่พบเจอทั้งเรื่องที่เลวร้าย ทั้งเรื่องดี เราจะไม่มีทางเข้าใจชีวิตได้อย่างแท้จริง ตัวผมสิ่งดีๆ ก็ได้รับมาเยอะ ความผิดพลาดล้มเหลวถ้านับจริงก็ไม่น้อยเหมือน บางอย่างมันอาจไม่ใช่ของๆเรา ขอให้เราทำใจปล่อยวางและมีความสุขอยู่กับปัจจุบัน แค่นั้นของชีวิตทุกอย่างบนโลกของการเรียนรู้ เมื่อถึงที่สุดทางสว่างแห่งปัญญาจะเกิดกับคนทุกคนที่มีมานะ ไม่ละความพยายามและมุ่งหน้าหาความสำเร็จนั่นเอง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น