ความกลัว ความกังวลใจ ที่มันฝังอยู่ในจิตใต้สำนึกของเรานั้น บางทีมันก็ยากเกินกว่าที่เราจะหลีกห่างมันให้หายไปจากชีวิตเราได้ ความเครียดความกังวลในใจก็มักจะนำพาให้เราหลงทางไปกับชีวิต จนหลงลืมอะไรบางอย่าง หลงลืมสไตล์ หลงลืมความเป็นตัวตนของเรา ผมแค่อยากจะเตือนสติท่านผู้อ่านอยากหนึ่งนะครับว่า
ทำงานกับทำเงินนั้นมันแตกต่างกัน บางคนคิดว่าเราต้องการรวยเราต้องทำตัวเยี่ยงเศรษฐีกล่าวคือ ต้องประหยัดกับทุกเรื่อง สิ่งที่บรรดาเศรษฐีทำนั้นไม่ผิดครับ. เพราะเขาเลยจุดที่เรียกว่าพอดีมาเยอะแล้ว อีกอย่างเงินหรือทรัพย์สินของเขา ส่วนใหญ่นำไปลงทุนต่อยอดทันที ผิดกับมนุษย์เงินเดือนถ้าคุณไม่นำไปลงทุนต่อยอด ทำงานประหยัดอดออมเท่าไหร่. ก็ไม่สามารถรวยได้ เราถูกปลูกฝังความคิดจากค่านิยมแบบคนโบราณ
บางทีเราก็หลงลืมไปว่าโลกเปลี่ยนแปลงไปมากมายเลยในยุคนี้ ผมว่าประเทศพัฒนาอย่างเรา ยังมีโอกาสมากมายนะครับที่จะสร้างเนื้อสร้างตัวได้. เพราะหนี้สินเรายังน้อยมากถ้าเทียบประเทศพัฒนาแล้วในหลายๆประเทศ ฉะนั้นจงกล้าที่จะเป็นตัวเอง สร้างตัวตนของเราขึ้นมา อย่าไปหลบมุมหรือดูถูกความสามารถของตัวเอง
การมีแบบหรือสไตล์ของตัวเอง. จะทำให้ได้พบตัวตนของเราเร็วขึ้น. ลุกขึ้นมาปลุกพลังในตัวเองขึ้นใหม่ ไม่ใช่การทิ้งตัวตน ทำตัวเองโทรมๆ ดูไร้คุณค่าไร้ชีวิตชีวา คุณยังไม่รวยยังไม่ถึงจุดนั้น. คุณยังต้องได้รับการยอมรับ จากสังคมและผู้คนอีกมากมาย พวกเศรษฐีเขาเลยจุดนี้มานานละครับ แต่งตัวยังไงคนก็ไปให้ความสนใจหมดแท้จริงไม่ใช่เปลือก แต่สนใจเนื้อแท้ความรวยของเขาต่างหาก คิดให้ดีครับ
ขอบคุณสิ่งรอบตัว วันเวลาดีๆ ที่ทำให้ผมก้าวมาจุดนี้ได้ โอกาสดีๆก็เต็มไปหมด ผมสัญญาว่าไม่ว่าผมจะเจอสถานการณ์ใดๆ ในชีวิตผมจะทำทุกวันของผมให้เป็นวันที่ดีที่สุด. พร้อมรับกับโอกาสใหม่ๆเสมอๆ ขอบคุณสถานที่ดีๆ แห่งนี้ที่ทำให้ผมมีแรงบันดาลใจในการเขียนต่อๆไป
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น